🐶 Jeden Z Uczniów Klasy 7 Postanowił Sprawdzić

2014 roku w Szkole Podstawowej z Oddziałami Integracyjnymi nr 10 im. Polonii w Słupsku. Do sprawdzianu z edukacji polonistycznej przystąpiło 106 uczniów klas pierwszych, a z matematycznej 105 uczniów . Miała ona na celu rozpoznanie w jakim stopniu uczniowie przygotowani są do podjęcia nauki w klasie drugiej.

obejrzyj 01:38 Thor Love and Thunder - The Loop Czy podoba ci się ten film? Natalia Kabakowa (ur. 2004) – rosyjska naśladowczyni Columbine, która 21 marca 2018 roku postrzeliła 7 osób z jej klasy w szkole w Szadryńsku. Po ataku została obezwładniona przez resztę uczniów i zatrzymana przez policję; w ataku uczestniczyły również dwie inne dziewczyny, w tym siostra Natalii. Kabakowa nie była sądzona przez jej wiek (13 lat) w momencie ataku i za jej czyny konsekwencje ponieśli jej rodzice. Życiorys Kabakowa urodziła się w 2004 roku w dobrze prosperującej rodzinie. Rodzice jednak często się kłócili i czasami, pomimo ogólnego dobrego dbania o Nataszę i jej rodzeństwo, także źle odnosili się wobec niej podczas tychże kłótni. Jej rodzice wzięli rozwód kiedy miała 10 lub 11 lat. Natalia zaczęła uczęszczać do gimnazjum łączonego ze szkołą średnią nr 15 w Szadryńsku jako nastolatka. W szkole była znana wśród jej rówieśników jako cicha i spokojna dziewczyna, która często bywała przygnębiona, ale potrafiła być koleżeńska. Wyjawiała jednak zachowania, które wydawały się dziwne lub niepokojące dla rówieśników jak rysowanie swastyk na jej rękach. Natasza i jej siostra Anna zaczęły być jednak w późniejszym okresie prześladowane w szkole przez rówieśników ze względu na lekko wycofany charakter. Poza tym, Natasza na krótko przed atakiem powróciła do szkoły po dużej nieobecności i przez pewien czas była uczona w domu. Po rozwodzie rodziców zamieszkała razem z jej dziadkami. Broń pneumatyczną (rewolwer śrutowy) posiadała od co najmniej dwóch lat przed atakiem; zamówiła go przez internet w sklepie online z militariami. Drugi nabyła dzień przed atakiem, dzięki jej ojcu, który tego dnia kupił jej dawno obiecany prezent, którym miał być właśnie rewolwer pneumatyczny. Nie wiadomo czy jej ojciec wiedział, że córka posiada już jeden taki rewolwer i czy zdawał sobie sprawę z jej stanu psychicznego. Dzień przed atakiem spędziła większość czasu z ojcem, który przyjechał ją odwiedzić. Atak miała planować, wraz z siostrą Anną i koleżanką Walentiną, co najmniej od kilku tygodni przed atakiem, a przygotowywać zaczęła się kilka dni wcześniej. Po ataku Natalii i dwóch pozostałych dziewczyn, jej rodzice powiedzieli w wywiadzie, że biorą na siebie pełną odpowiedzialność za to co się wydarzyło, że przegapili ważne okresy w jej życiu, w których nie radziła sobie zbyt dobrze i przyznali się do zaniedbań w wychowywaniu. Wyrazili przykrość z powodu jej ataku i powiedzieli, że są załamani. Natasza przeniosła się do innej z miejscowości w obwodzie kurgańskim w następstwie jej ataku, możliwe, że zmieniła tożsamość. Nie wyciągnięto wobec niej żadnych konsekwencji prócz skierowania na leczenie psychiatryczne, które jednak ukończyła niedługo później. Jej siostra została od niej oddzielona, ale jej dokładne losy nie są znane, natomiast inna koleżanka dalej chodziła do szkoły w Szadryńsku i ostatecznie ją ukończyła. Przebieg Natasza i jej koleżanki pojawiły się przed szkołą wcześnie rano (dokładna godzina rozpoczęcia ataku nie jest znana) i weszły do niej wejściem znajdującym się z boku, które nie posiadało wykrywacza metalu. Na przerwie przed lekcją geografii koleżanka Nataszy, Walentina, powiedziała nauczycielowi, że źle się czuje i musi iść do gabinetu szkolnego lekarza. Nauczyciel tak też postąpił, ale kiedy zaczął się dopytywać co jej się dzieje, Walentina zaczęła się wymawiać, przedłużać rozmowę i mówić nie na temat. Jej rolą w ataku było odwrócenie uwagi nauczycieli od strzelaniny. Kiedy wybił dzwonek na lekcje, uczniowie pojawili się już w klasie i czekali na powrót nauczyciela. Wówczas Natasza weszła do klasy z rewolwerem, a jej siostra Anna zabarykadowała samą sobą drzwi od klasy, by uczniowie nie mogli uciec przed strzelczynią. Natasza wyjęła rewolwer, krzycząc: To za Anię! (prawdopodobnie chodziło o odwet za jej prześladowanie) i zaczęła strzelać w stronę jej rówieśników. W tym momencie znajdujący się w gabinecie lekarskim nauczyciel usłyszał strzały i krzyki, ale Walentina próbowała go dezinformować, mówiąc, że to wygłupy klasowe. W końcu nauczyciel jednak siłą rzeczy postanowił sprawdzić sytuację. Natalia raniła 7 osób z jej wiatrówki, w tym 6 uczniów lekko i 1 ucznia bardzo ciężko - w skroń. W końcu uczniowie rzucili się na Natalię i zdołali ją obezwładnić, pomógł im w tym nauczyciel, który wbiegł wówczas do klasy. Wkrótce na miejsce przybyła milicja i zatrzymała wszystkie powiązane z atakiem szkolnym dziewczyny. Motywy Motywem ataku Nataszy i koleżanek najwidoczniej była zemsta za prześladowanie w szkole. Natasza i Ania były bardzo prześladowane w szkole i wyśmiewane ze względu na ich nieśmiałość. Często dostawało się też Walentinie, która akceptowała Nataszę i Annę, co nie podobało się prześladowcom. Ponadto Natalia przeżyła zawód miłosny w wieku 11 lat. W jednym z postów na portalu VKontakte z lutego 2016 roku podała informację o śmiertelności dawek różnych leków, którymi można w ten sposób się zabić. W innym poście, z tego samego okresu, sfotografowała się z maczetą, którą posiadała u siebie w domu, a także z rewolwerem, w tym w pozie samobójczej. Uczeń, który przyjaźnił się przez pewien okres z dziewczynami powiedział, co potwierdzili inni rówieśnicy, że w dniach przed atakiem dziewczyny mówiły, że powtórzą masakrę w Columbine. Linki zewnętrzne Profil Nataszy na VKontakte: W jakim typie komórek eukariotycznych jest obecna ściana komórkowa i wakuole? Natychmiastowa odpowiedź na Twoje pytanie. ^{I. Diabeł wyskakuje z pudełka Pan profesor Gąsowski znany był z niekonwencjonalnego podejścia do nauczania historii. O niektórych postaciach historycznych wypowiadał się z lekceważeniem, natomiast o ukochanych osobistościach mówił z zapałem. Podczas lekcji zdarzało się, że nieoczekiwanie przerywał wykład i długo wpatrywał się w jakiś punkt. Cała siódma klasa kierowała wówczas wzrok w to samo miejsce, lecz nikt nie był w stanie niczego dojrzeć. Kiedy pan Gąsowski wyrywał się z zamyślenia, spoglądał na uczniów tak, jakby widział ich po raz pierwszy w życiu. Trzydzieści par oczu patrzyło na niego ciepło, ponieważ uczniowie uwielbiali swojego nauczyciela. Profesor zdumiewał również swoim roztargnieniem. Nie znał dobrze nazwisk uczniów i wielokrotnie zdarzało się, że je mylił. Podczas egzaminowania, które odbywało się dwa razy w tygodniu, odczytywał je z notesu, zawsze wybierając trzy nazwiska. W klasie siódmej historia stała na wysokim poziomie, a wezwani do odpowiedzi uczniowie odpowiadali celująco. Pan Gąsowski z uznaniem kiwał głową, dumny, że jego uczniowie zapałali do historii prawdziwą namiętnością. Klasa siódma wyróżniała się spośród innych radością, rozbrykaniem i szczerą przyjaźnią. Składała się z samych dobrych i serdecznych chłopców, którzy zadziwiali znajomością historii. Pan Gąsowski był dumny jak paw i wiedział doskonale, że każdy siódmoklasista, wywołany do odpowiedzi, okaże się pierwszorzędnym historykiem. W pierwszych dniach czerwca wydarzyło się jednak coś, co wprawiło poczciwego profesora w zdumienie. Wywołany do odpowiedzi Kaczanowski w pierwszej chwili osłupiał, a potem odparł, że musiała zajść pomyłka. Zrezygnowany, zbliżył się do katedry, a po klasie przebiegł zatrwożony szmer. Chłopcy dawali nieszczęśnikowi dziwaczne znaki, a Cisowski, siedzący w pierwszej ławce, zduszonym szeptem poradził, aby Kaczanowski zaczął mówić o Napoleonie. Była to dobra rada, ponieważ cesarz należał do ulubionych postaci historycznych profesora. Tym razem pan Gąsowski uważnie przyjrzał się uczniowi i spytał, co oznaczały jego słowa. Kaczanowski odparł, że nie jest przygotowany, lecz nie potrafił wyjaśnić dlaczego, po czym odmaszerował do ławki. Koledzy popatrzyli na niego ze współczuciem, a nauczyciel spojrzał w roztargnieniu na ścianę i zaczął nerwowo przerzucać kartki w notesie. Wykrzyknął nazwisko „Ostrowicki” i wszyscy zerknęli na kolegę, który omal nie zemdlał. Uczeń ruszył w stronę katedry, błagając o pomoc. Profesor Gąsowski zwrócił się do niego łagodnym głosem, lecz Ostrowicki cicho wyjaśnił, że on również nie jest przygotowany do odpowiedzi. Potem z rozpaczą dodał, że gdyby został wezwany do odpowiedzi w sobotę, to były świetnie przygotowany. Nauczyciel popatrzył na niego jak na wariata i kazał wrócić do ławki. Uczniowie wpatrywali się w profesora z niepokojem. Mężczyzna usiadł za katedrą i ukrył twarz w dłoniach. Z pierwszej ławki dobiegł ściszony głos jednego z uczniów, lecz pan Gąsowski poprosił, aby nikt się nie odzywał. Chłopcy ze smutkiem patrzyli na poczciwego profesora. Nagle usłyszeli jego cichy głos, pełen żalu i bezsilności. Mówił, że uczy już od trzydziestu lat, jest zmęczony i prawdopodobnie odejdzie ze szkoły. Nigdy nie skarżył się i do tej pory był dumny z siódmej klasy, która w zamian za to zakpiła z niego. Przeprosił uczniów za to, że rozżalił się i zapewnił, że nie będzie się mścił. Wówczas z pierwszej ławki podniósł się Adam Cisowski i oznajmił, że wszystko wyjaśni. Oświadczył, że to on jest winny temu, co zaszło, ponieważ nie przewidział pomyłki nauczyciela. Według jego obliczeń tego dnia do odpowiedzi mieli być wezwani: Napiórkowski, Stankiewicz i Wilczek, jednak pan Gąsowski przez roztargnienie zaczął szukać w notesie o jedną kartkę bliżej i wezwał do odpowiedzi uczniów, którzy mieli być pytani w sobotę. Następnie wyjawił zaskoczonemu profesorowi, że już dawno odkrył metodę, według której egzaminuje on uczniów i zawsze wybiera ich wedle niezmiennego porządku – pierwszego, jedenastego i dwudziestego pierwszego. Pan Gąsowski spojrzał na chłopca osłupiały, wyjął notes i zaczął przeglądać kartki. Po chwili przyznał rację Adamowi, mówiąc, że istotnie pomylił się, ponieważ kartki zlepiły się. Cisowski wyjaśnił, że metodę nauczyciela odkrył w miesiąc po rozpoczęciu roku szkolnego i przeprosił w imieniu kolegów. Stał ze skruszoną miną, a profesor z trudem mógł uwierzyć, że jego tajemnica, strzeżona przez niemal czterdzieści lat nauczania, została odkryta. Gąsowski zbliżył się do Adama i wykrzyknął, że w ten sposób jego uczniowie, przygotowani do odpowiedzi według wskazówek kolegi, nic się nie nauczyli. Z rozpaczą załamał ręce, lecz Cisowski zapewnił go, że jego koledzy doskonale znają to, z czego mieli być odpytywani, pozostały zaś materiał w sposób wystarczający. Pozostali uczniowie poparli go, a ta zbiorowa deklaracja stanowiła delikatny promyczek pociechy dla strapionej duszy profesora. Pan Gąsowski był wstrząśnięty świadomością, że został okradziony z mrocznej tajemnicy i poprzysiągł sobie, że zmieni nie tylko swoje postępowanie, ale również system odpytywania uczniów. Popatrzył na Cisowskiego, sądząc, że urwipołeć chełpi się swoją rozwagą. Spojrzał na Adasia podejrzliwie, pytając, czy nigdy się nie pomylił. Cisowski wyjaśnił, że nigdy i dodał, iż zdarzało się, że jeden z wytypowanych uczniów był chory, lecz wówczas nauczyciel egzaminował pozostałych dwóch chłopców, aby nie psuć porządku. Zdumiony nauczyciel pomyślał, że ma przed sobą chytrego lisa. Groźnie spojrzał na klasę, zapewniając, że od tej pory nie będą wiedzieli, co ich czeka. Potem pogroził Adasiowi palcem, oświadczając, że kolejny raz nie da się oszukać. Chłopiec nieśmiało zaproponował, aby nauczyciel pozwolił mu spróbować. Bezczelność ta zadziwiła pana Gąsowskiego. Staruszek zakrzyknął gromkim głosem, zgadzając się na podjęcie wyzwania. Ciskowski zawahał się, słysząc za sobą trwożny szmer, jaki przebiegł wśród kolegów. Nauczyciel pomyślał, że chłopiec tchórzy i kazał mu usiąść. Cisowski odparł jednak, że zamierza spróbować. Profesor oświadczył, że w sobotę wybierze trzech uczniów do odpowiedzi i napisze ich nazwiska na karteczce. Podobnie miał zrobić Adaś i jeśli nie zgadnie, to siódma klasa zostanie na zawsze wyrzucona z serca pana Gąsowskiego. Mężczyzna uśmiechnął się drwiąco i opuścił klasę. Ledwie zatrzasnął za sobą drzwi, chłopcy rozpoczęli burzliwą naradę. Wielu było zatrwożonych zaistniałą sytuacją, lecz znaleźli się i tacy, którzy wierzyli w bystrość Cisowskiego i jego umiejętność rozwiązywania nawet najbardziej zawiłych zagadek. Adaś uciszył zgiełk i wyjaśnił, że zrobili ukochanemu profesorowi przykrość i należało jak najszybciej odzyskać stracone zaufanie. Zaproponował, aby wszyscy przerobili cały materiał. Poprosił, aby w sobotę byli przygotowani w sobotę i tak musiało już być do końca roku. Zapewnił, że całą winę weźmie na siebie. W nastoju pełnym oczekiwania minął czwartek i piątek. W sobotę nadszedł sądny dla klasy siódmej dzień. Adaś był skupiony i milczący. Profesor Gąsowski wszedł do klasy raźnym krokiem, lecz był również skoncentrowany i milczący. Ciszę przerwał Cisowski, prosząc, aby nauczyciel ukarał wyłącznie jego. Zapewnił, że wszyscy chłopcy od tej pory będą uczyli się systematycznie i nikt nie przyniesie nauczycielowi wstydu. Staruszek uśmiechnął się łagodnie, zapewniając, że może o wszystkim zapomnieć. Adaś pomimo tego postanowił podjąć wyzwanie i wyciągnął karteczkę z wypisanymi nazwiskami uczniów, którzy mieli zostać wezwani do odpowiedzi. Pan Gąsowski zaczął przekornie przewracać kartki w notesie, aż w końcu chwycił pióro i zapisał swój wybór. Ciskowski nie odrywał wzroku z posuwającego się szybko pióro, aż odetchnął z ulgą. Profesor podał swoją kartkę jednemu z uczniów, a cała klasa zamarła w oczekiwaniu. Adaś wymienił nazwiska: Kaczanowski, Ostrowicki i Wnuk, na dźwięk których poczciwy staruszek podskoczył jak oparzony. Chłopiec poprosił, aby kolega odczytał nazwiska z kartki pana Gąsowskiego. Po chwili wszyscy usłyszeli te same nazwiska, które wymienił Cisowski. Profesor patrzył na Adasia z wyraźnym strachem i z niedowierzaniem odczytał nazwiska na kartce, którą chłopiec położył na katedrze. O pomyłce nie było mowy. Spytał, w jaki sposób uczeń odgadł, kto będzie dziś pytany. Cisowski wyjaśnił, że starał się myśleć podobnie jak pan Gąsowski i ostatecznie doszedł do wniosku, że profesor wybierze najprostszą kombinację, a więc wymieni nazwiska tych uczniów, którzy według kolejności mieli być egzaminowani w sobotę. Kiedy nauczyciel zaczął zapisywać ostatnie nazwisko na kartce, był już pewien, że wygrał. Profesor przez parę chwil chodził zadumany po klasie. Z niepewnym uśmiechem zbliżył się do Adasia, prosząc o rozwikłanie zagadki, która nie dawała mu spokoju. Otóż w ubiegłą sobotę napisał trzy listy do trzech swoich przyjaciół z prośbą, aby przyszli do niego w niedzielę zagrać w preferansa. Okazało się jednak, że żaden z nich nie przyszedł i nawet nie raczył odpisać. Cisowski zamyślił się, a po jakimś czasie odrzekł, że żaden z zaproszonych mężczyzn nie mógł przyjść ani odpisać, ponieważ pan Gąsowski nie wysłał listów i miał je nadal przy sobie. Staruszek łypnął na niego okiem i szybko przeszukał kieszenie, w końcu wydobywając z jednej trzy listy. Chłopcy roześmiali się serdecznie, a profesor przyglądał się zdumionym wzrokiem listom, które trzymał w Dwie awantury, a jedna gorsza od drugiej Adaś Cisowski pochodził z uczciwej rodziny. Jego ojciec był szanowanym lekarzem, a matka zajmowała się prowadzeniem domu i wychowywaniem czwórki młodszego rodzeństwa chłopca. Dzieci, rozbrykane i hałaśliwe, odznaczały się niespotykaną umiejętnością wywracania domu do góry nogami i najczęściej działały solidarnie. O każdej porze dnia w domu Cisowskich rozlegały się donośne wrzaski, a pani Cisowska załamywała ręce w przypływie niemej rozpaczy. Adam, uczący się w sąsiednim pokoju, musiał zatykać sobie uszy rękoma, a wszelka próba interwencji, aby uciszyć krnąbrne maluchy, kończyła się jego porażką. Pewnego wieczoru pani Cisowska obdzieliła dzieci lodami, a jedną porcję postawiła na stole w pokoju najstarszego syna. Adaś, który musiał odejść do telefonu, po powrocie stwierdził brak deseru. Z groźną miną zapytał młodsze rodzeństwo, co się stało z jego lodami i zagroził, że jeśli winowajca nie przyzna się, to spierze wszystkich. W odpowiedzi usłyszał wrzask. Pan Cisowski wybiegł przerażony ze swojego gabinetu, a jego żona opadła na krzesło i zamarła w bezruchu. Adam popatrzył malcom w oczy, a potem nalał wody do miednicy i postawił ją w ciemnym pokoju. Nakazał, aby każde z dzieci zanurzyło w wodzie obie ręce. Malcy, sądząc, że zapowiada się niezła zabawa, uczyniły, co kazał. Najstarszy brat obejrzał dokładnie ich dłonie i stwierdził, że tylko Jaś nie zanurzył rąk w miednicy. Mały winowajca ze zdumieniem przyznał się do zjedzenia lodów. strona: - 1 - - 2 - - 3 - - 4 - - 5 - - 6 -} 36,99 zł. 9 osób kupiło. Do koszyka. Książka „Matematyka z kluczem. Zbiór zadań dla klasy 7 szkoły podstawowej”. Podręczniki do siódmej klasy szkoły podstawowej. Jeśli szukasz nowych inspiracji do czytania lub zabawy dla siebie lub swojego dziecka, to jesteś we właściwym miejscu! Niestety, książka Matematyka z kluczem.

Wielki finał! W tym roku nasza szkoła po raz pierwszy wzięła udział w akcji Szlachetna Paczka. Jako społeczność szkolna zobowiązaliśmy się przygotować paczkę dla rodziny p. Ani. Samorząd Uczniowski klas 4-8 zorganizował sprzedaż bluz, koszulek i smyczy z logo szkoły, a zysk ze sprzedaży przeznaczyliśmy na zakup upominków świątecznych dla rodziny. Produkty żywnościowe, środki czystości, ubrania, pościel i pralko-suszarkę przekazali poszczególni uczniowie wraz z rodzicami oraz całe klasy. W naszą akcję włączyła się także klasa 1a liceum. Nasi wolontariusze dzielnie segregowali i pakowali w świąteczny papier paczki. Zajęło to nam prawie 3 dni. W efekcie do rodziny trafiło 50 świątecznie zapakowanych paczek, żywa choinka i pralko-suszarka! W sobotę wraz z rodzicami naszych uczniów zawieźliśmy wszystko do magazynu Szlachetnej Paczki w Piasecznie. Już wiemy, że pani Anna wraz z dziećmi była bardzo wzruszona i bardzo wdzięczna za wszelką pomoc. Przekazujemy na Państwa ręce podziękowania i życzenia wesołych, spokojnych i rodzinnych Świąt Bożego Narodzenia. Dziękujemy Państwu za szczodrość, chęć pomocy oraz dobre i wrażliwe serce. Naszym wolontariuszom należą się także podziękowania za to, że tak sprawnie i pięknie przygotowali paczki, poświęcając swój prywatny czas! “Ktokolwiek potrafi dawać z siebie, jest bogaty”. Erich Fromm Katarzyna Naruszewicz i Barbara Pietrus Czytaj więcej Christmas Sweater Day! 6 grudnia nasi uczniowie oraz nauczyciele zachęceni przez Samorząd Uczniowski klas 4-8 założyli swetry, bluzy, koszulki oraz różne ozdoby świąteczne z okazji Christmas Sweater Day! Wszyscy wyglądali wspaniale. Ten dzień na stałe wejdzie do szkolnego kalendarza! Szkolny radiowęzeł cały dzień puszczał świąteczne piosenki. Playlistę „Christmas” przygotowała Klara Dąbrowska z klasy 8c. Samorząd Uczniowski klas 4-8 Czytaj więcej Andrzejki w Klubie klas 4-8 Andrzejkowe popołudnie na naszej świetlicy przebiegło pod znakiem rozmaitych wróżb. Wróżyliśmy z kart, kolorów, monet, butelek i gwiazd. Najwięcej czasu poświęciliśmy na główną atrakcję czyli lanie wosku. Kim zostanę w przyszłości? Co mnie czeka? Jak na imię będzie miał mój przyszły mąż lub żona? Na te pytania wszyscy szukaliśmy odpowiedzi, wesoło spędzając czas. Karina Fronczak Czytaj więcej Noś odblaski Podczas lekcji techniki uczniowie klas czwartych poszerzyli swoją wiedzę na temat bezpieczeństwa pieszych na drodze. Poznali najważniejsze zasady, których musimy przestrzegać, żeby zmniejszyć ryzyko wypadku. Samodzielnie zaprojektowali i wykonali odblaski, które później przyczepili do swoich plecaków. Zapraszam do obejrzenia tych niesamowitych prac. Natalia Baszkiewicz Czytaj więcej Przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia Na lekcjach techniki rozpoczęliśmy już świąteczne przygotowania. Uczniowie klas piątych stworzyli oryginalne ozdoby bożonarodzeniowe. Wykonanie bombki nie było łatwe. Praca była podzielona na kila etapów. Wymagała również cierpliwości i ogromnej precyzji. Podczas lekcji panowała świąteczna atmosfera, a śmiechom nie było końca. Zapraszam do obejrzenia tych fantastycznych ozdób. Natalia Baszkiewicz Czytaj więcej String Art na lekcji techniki Podczas lekcji techniki Uczniowie klas 5 poznali zasady bezpiecznego posługiwania się narzędziami niezbędnymi do pracy z drewnem. Samodzielnie szlifowali deski przygotowując je do wykonania pracy wytwórczej techniką String Art. Praca ta wymagała cierpliwości i ostrożności, ale nasi Uczniowie poradzili sobie z tym doskonale. Natalia Baszkiewicz Czytaj więcej Listopadowy kącik kulinarny w Klubie klas 4-8 18 listopada w naszym Klubie odbyły się zajęcia kulinarne, na których uczyliśmy się przygotowywać pyszne gofry z dżemem. Mąka, cukier, mleko, olej, jajko i miksery poszły w ruch. Niedługo potem wszyscy zajadali się ciepłymi, pachnącymi goframi. Było pysznie! Magdalena Mysłek Czytaj więcej Pani i pan Stop Uczniowie klasy 4 podczas lekcji techniki wykonali fantastyczne prace pt. “Pani i pan Stop”. Wykorzystali do tego drewniane łyżki, krepinę, bloki techniczne oraz klamerki do prania. Praca miała na celu utrwalenie znaków drogowych dotyczących pieszych. Dzieci samodzielnie stworzyły oryginalne laleczki, co dostarczyło im wiele radości i satysfakcji z wykonanego zadania. Natalia Baszkiewicz Czytaj więcej Co wiesz o… Konkurs wiedzy o Francji, Hiszpanii i Niemczech. Jak co roku zapraszamy wszystkich uczniów klas 4-8 do wzięcia udziału w Konkursie wiedzy o Francji, Hiszpanii i Niemczech. Hasło tegorocznego konkursu brzmi: „Co wiesz o …?”. Aby zgłębić temat i odpowiedzieć na postawione w tym roku pytanie uczniowie klas 4-8 przygotowali plakaty, które od poniedziałku można już podziwiać w holu głównym naszej szkoły. Z wiadomości przedstawionych na plakatach w holu głównym zostanie ułożony test konkursowy, który odbędzie się w piątek 3 grudnia na lekcjach języków obcych. Ponieważ powstało mnóstwo świetnych plakatów i nie wszystkie udało się umieścić w holu, część będzie można oglądać w salach językowych 18, 106, 111 i 113. Życzymy wszystkim przyjemnej lektury! Nauczyciele j. francuskiego/hiszpańskiego/niemieckiego Czytaj więcej 21 listopada Dzień Życzliwości i Pozdrowień Samorząd Uczniowski klas 4-8 z okazji Dnia Życzliwości i Pozdrowień, który obchodziliśmy w naszej szkole 22 listopada, uruchomił ,,szkolną pocztę, dzięki której uczniowie oraz nauczyciele mogli przesłać sobie miłe wiadomości. Tego dnia wszyscy byli poproszeni, aby przyjść ubranym na żółto lub pomarańczowo. Na tablicy Samorządu Uczniowskiego znalazła się informacja o historii tego dnia. Każda klasa była ozdobiona w uśmiechnięte emotki oraz przysłowia dotyczące bycia życzliwym dla innych. Wiadomości, które otrzymali uczniowie i nauczyciele, sprawiły wszystkim dużo radości. Radiowęzeł szkolny przygotował playlistę z samymi pozytywnymi utworami (autorem playlisty jest Klara Dąbrowska kl. 8c). Poniżej link: Pamiętajmy, że: ,,Tak łatwo być życzliwym. Naprawdę łatwo (Pan Tushman, Cudowny chłopak). Samorząd Uczniowski wraz z opiekunami Czytaj więcej Sukces naszych uczniów Szanowni Państwo, Drodzy Uczniowie, z radością informujemy, iż do etapu rejonowego konkursu kuratoryjnego z historii zakwalifikowali się: Maciej Sztrauch z klasy 8b oraz Jakub Libiszewski z klasy 8e. Gratulujemy i trzymamy kciuki za dalsze sukcesy. Justyna Podemska Czytaj więcej szlachetna paczka Szanowni Państwo, tradycją Naszej szkoły jest angażowanie się w okresie świątecznym w pomoc potrzebującym. W tym roku Samorząd Uczniowski klas 4-8 postanowił wesprzeć akcję Szlachetna Paczka. Akcja polega na wsparciu jednej potrzebującej rodziny poprzez przekazanie jej rzeczy wyszczególnionych na liście przygotowanej przez wolontariuszy opiekujących się daną rodziną. Na liście znajdują się rzeczy niezbędne do godnego życia na co dzień, ale także upominki, które sprawiłyby radość poszczególnym członkom rodziny. Po 15 listopada poinformujemy Państwa, którą rodzinę wesprze nasza szkoła i zwrócimy się do Państwa z prośbą o przekazanie rzeczy z listy pierwszych potrzeb. W międzyczasie zaplanowaliśmy szkolną akcję sprzedaży koszulek, bluz oraz smyczy do kluczy z logo Szkoły Marzeń. Zysk ze sprzedaży planujemy przeznaczyć na zakup upominków dla członków potrzebującej rodziny. Link do zamówienia został załączony w wiadomości przesłanej do Państwa Librusem. W przypadku zainteresowania zakupem bardzo prosimy o uważne wypełnienie formularza. Proszę zwrócić uwagę na to, że podane rozmiary odpowiadają rozmiarom dla dorosłych. W razie wątpliwości prosimy o kontakt poprzez Librus z panią Katarzyną Naruszewicz. Zamówienia przyjmujemy wyłącznie do 17 listopada. Wysłane po tym terminie nie będą realizowane. Zamówione rzeczy będą do odebrania w szkole. Zamówienie jest wiążące. Płatności należy dokonać gotówką (prosimy o odliczoną kwotę) w dniu odbioru zamówienia. O dokładnym terminie poinformujemy zainteresowane osoby w osobnej wiadomości. Liczymy na Państwa wsparcie, dzięki któremu pomożemy spełnić czyjeś skryte marzenia! Samorząd Uczniowski klas 4-8 wraz z opiekunami (Katarzyna Naruszewicz, Barbara Pietrus i Barbara Biedzrycka Białonoga) Czytaj więcej Archiwa lipiec 2022 czerwiec 2022 maj 2022 kwiecień 2022 marzec 2022 luty 2022 styczeń 2022 grudzień 2021 listopad 2021 październik 2021 wrzesień 2021 lipiec 2021 czerwiec 2021 maj 2021 kwiecień 2021 marzec 2021 luty 2021 styczeń 2021 grudzień 2020 listopad 2020 październik 2020 wrzesień 2020 sierpień 2020 lipiec 2020 czerwiec 2020 maj 2020 kwiecień 2020 marzec 2020 luty 2020 styczeń 2020 grudzień 2019 listopad 2019 październik 2019 wrzesień 2019 sierpień 2019 lipiec 2019 czerwiec 2019 maj 2019 kwiecień 2019 marzec 2019 luty 2019 styczeń 2019 grudzień 2018 listopad 2018 październik 2018 wrzesień 2018 sierpień 2018 lipiec 2018 czerwiec 2018 maj 2018 kwiecień 2018 marzec 2018 luty 2018 styczeń 2018 grudzień 2017 listopad 2017 październik 2017 wrzesień 2017 czerwiec 2017 maj 2017 kwiecień 2017 marzec 2017 luty 2017 styczeń 2017 grudzień 2016 listopad 2016 październik 2016 wrzesień 2016 sierpień 2016 lipiec 2016 czerwiec 2016 maj 2016 kwiecień 2016 marzec 2016 luty 2016 styczeń 2016 grudzień 2015 listopad 2015 październik 2015 wrzesień 2015 sierpień 2015 lipiec 2015 czerwiec 2015 maj 2015 kwiecień 2015 marzec 2015 luty 2015 styczeń 2015 grudzień 2014 listopad 2014 październik 2014 wrzesień 2014 czerwiec 2014 maj 2014 kwiecień 2014 marzec 2014 luty 2014 styczeń 2014 grudzień 2013 listopad 2013 październik 2013 wrzesień 2013 sierpień 2013 lipiec 2013 czerwiec 2013 maj 2013 kwiecień 2013 marzec 2013 luty 2013 styczeń 2013 grudzień 2012 listopad 2012 październik 2012 wrzesień 2012 Kategorie Akcje charytatywne Aktualności 1-3 Aktualności 4-6 Bez kategorii Klasy 0-3 Klasy 1-3 Klasy 1-3 Klasy 4-6 Klasy 4-6 Klasy 4-6 Kronika Lata 1997 – 2006 Nasi goście Nauczyciele Opinie rodziców Projekty Rok szkolny 2006/2007 Rok szkolny 2007/2008 Rok szkolny 2008/2009 Rok szkolny 2009/2010 Rok szkolny 2010/2011 Rok szkolny 2011/2012 Rok szkolny 2013/2014 Sukcesy naszych uczniów Uczeń Wydarzenia Żywienie w szkole

^{Jeden z uczniów klasy 7 postanowił sprawdzić - Podpunkt a) - strona 13 - Biologia. Puls życia. Klasa 7. Zeszyt ćwiczeń – rozwiązania i odpowiedzi - Skul Zeszyt ćwiczeń, Wydawnictwo: Nowa Era Ćwiczenie Zadanie 4., a) - strona 13 Zadanie} ARCHIWUM Rok szkolny 2012/2013 w klasach I - III SP 23 Czerwiec 2013 Święto Rodziców w klasie I c Dnia 14 czerwca 2013 roku uczniowie wraz z wychowawczynią zorganizowali uroczystość z okazji Święta Rodziców. Część artystyczna rozpoczęła się od inscenizacji pt. „Księżniczka na ziarnku grochu”, następnie uczniowie recytowali wiersze i śpiewali piosenki dla rodziców. W prezencie dzieci wręczyły rodzicom piernikowe serduszka i złożyli życzenia. Uroczystość upłynęła w miłej i pełnej ciepła atmosferze. Rodzice wzruszeni z radością oklaskiwali swoje pociechy. E. Cmoch Wieści z zielonej szkoły w Krynicy 11 czerwca był dniem długo i niecierpliwie oczekiwanym przez uczniów klasy II d. Punktualnie o godzinie dzieci wyruszyły do zielonej szkoły do Krynicy Zdroju, w której miały spędzić cztery dni. Podróż przebiegła bez zakłóceń. Zaraz po rozpakowaniu się w ośrodku wczasowym MD II wszyscy zjedli pyszny obiad, a następnie udali się na wycieczkę do pobliskich uzdrowisk: Muszyny, Piwnicznej, Żegiestowa. Wielką radość podczas wycieczki sprawiły odwiedziny u naszych sąsiadów - Słowaków. Kiedy po kolacji wszyscy wybrali sie na spacer po Krynicy stwierdzili, że jest najpiękniejsza spośród poznanych uzdrowisk i mieli rację. W końcu Krynica Zdrój to perła polskich miejscowości uzdrowiskowych. Wszyscy uczestnicy zapamiętali nazwy zabytkowych budowli uzdrowiska, nazwy wód mineralnych, których próbowali oraz kilka faktów z historii miasta. Odwiedziny w muzeum Nikifora Krynickiego nie pozwolą im zapomnieć o postaci malarza prymitywisty związanego z miastem. Podczas wycieczki kolejką szynowa na Górę Parkową i kolejką gondolową na Jaworzynę dzieci podziwiały piękne krajobrazy Beskidów. W czasie wędrówek pieszych wszyscy przyglądali się napotkanym roślinom i zwierzętom. Był też czas na zajęcia z ksiażkami, zabawy na podwórku, kiełbaskę z grila i dyskotekę. Wyjazd był nie tylko wycieczka krajoznawcza, ale także szkołą życia. Lucyna Kędzior więcej zdjęć Promocja zdrowia 6 czerwca podczas IV Przeglądu Szkół Promujących Zdrowie, który odbywał się w Zespole Szkół Spożywczych uczniowie klasy Ia wystąpili z krótkim programem prezentującym wkład naszej klasy w promocję zdrowia. Przedstawili prezentację PowerPoint, która została wykonana i wysłana przez wychowawczynię Grażynę Kafel na Ogólnopolski Konkurs Prezentacji w ramach projektu edukacyjnego „Śniadanie Daje Moc”, a która dokumentowała pokaz zdrowego śniadania zorganizowanego w klasie 7 maja, zaśpiewali piosenkę o zdrowym odżywianiu i zaprezentowali kilka krótkich wierszyków ułożonych przez siebie. Po występach obejrzeli wystawę „Dawna wieś w miniaturze” w Sali Muzeum Maszyn Mleczarskich i udali się na pyszny poczęstunek przygotowany przez starszych kolegów z Zespołu Szkół Spożywczych. Grażyna Kafel Małe skrzaty z Ia w oczekiwaniu na swój występ. Wycieczka do Bałtowa 5 czerwca bieżącego roku uczniowie z klasy II B z panią Agnieszką Łuc i III C z panią Albiną Ustrobińską oraz opiekunami panią Pauliną Nieć i ks. Bogusławem Grzywaczem wybrali się na wycieczkę do Bałtowskiego Parku Jurajskiego. Przenieśli się w świat prehistorycznych zwierząt. Aby emocji było więcej, dzieci oglądały w kinie film, podczas trwania którego czuły na twarzy krople wody, a "dziwne twory" łapały ich za nogi. Później było pełne wrażeń oglądanie w ZOO dzikich zwierząt. Dzieci mogły też rozwijać swoją sprawność fizyczną w parku rozrywki. Pełni wrażeń i chęci ponownego odwiedzenia Parku Jurajskiego wróciliśmy do Rzeszowa. Agnieszka Łuc Zajęcia pokazowe dla rodziców W tym roku szkolnym z okazji Święta Rodziców klasa II d nie zaprosiła mam i tatusiów na występ artystyczny tylko na lekcję. Lekcja poświecona była tematowi "Nasze uczucia". Rodzice z zaciekawieniem słuchali jak dzieci umieją czytać, odpowiadać pełnymi zdaniami na pytania, pisać, bawić sie w rytm muzyki i rozwiązywać ćwiczenia z użyciem tablicy interaktywnej. Ten ostatni fragment zajęć najbardziej się podobał wszystkim przybyłym gościom. I pewnie jeszcze jeden, kiedy na koniec rozwiązując zadanie uczniowie utworzyli na dużych kartonikach hasło, które brzmiało: "Bardzo kochamy Was nasi drodzi rodzice!" Nastepnie każdy uczeń podszedł do rodziców, aby swoje uczucia wyrazić serdecznym, mocnym uściskiem. Lucyna Kędzior Chętnie pomagamy innym Uczniowie klasy II b chętnie biorą udział w akcjach charytatywnych np. zbierają nakrętki, które będą przeznaczone na leczenie i rehabilitację chorej dziewczynki. Uczestniczą także w akcjach ekologicznych - zbierają makulaturę i elektrośmieci. W ten sposób przyczyniają się do ochrony przyrody. Agnieszka Łuc Zielona szkoła – nagroda dla klasy Ia Uczniowie klasy Ia pod opieką wychowawczyni Grażyny Kafel oraz p. Urszuli Burtan i Agaty Kurek-Amarowicz w dniach 3 i 4 czerwca przebywali na zielonej szkole w Siedlisku Janczar w Pstrągowej. Była to druga część nagrody za zwycięstwo w plebiscycie organizowanym przez gazetę codzienną „Nowiny” pt.”Jesteśmy 1 klasa” na najsympatyczniejszą klasę na Podkarpaciu. Po krótkiej podróży dotarliśmy do pięknego i urokliwego miejsca na szczycie wzniesienia, gdzie usytuowany jest kompleks zabudowań Siedlisko Janczar. Zamieszkaliśmy w przytulnych pokoikach hotelowych. Czekało na nas tu wiele atrakcji. Wzięliśmy udział w zajęciach warsztatowych pieczenia chleba. Każdy z nas oglądał różnorodne narzędzia, które w dawnych czasach wykorzystywane były podczas różnorodnych prac przy produkcji chleba. Dowiedzieliśmy się z ziaren jakich zbóż wyrabia się mąkę; co to jest cep czy sierp; do czego potrzebna była dzieża i niecka; jak działały żarna. Mogliśmy sami spróbować zmielić ziarno w żarnach, czy też poruszać tak cepami jak kiedyś robili to nasi pradziadkowie. Pod opieką pani gospodyni wyrabialiśmy ciasto i piekliśmy swoje chleby. Bardzo podobały się nam też warsztaty z dequpage, podczas których każdy z nas wykonał obrazek z konikami do swojego pokoju. Wesoło też bawiliśmy się w czasie warsztatów tanecznych przy dźwiękach piosenek kowbojskich. Mieliśmy również okazję pojeździć na koniach i odbyć przejażdżkę bryczką. Smaczne i pożywne posiłki podawane w tutejszej karczmie wzmacniały nasze siły i dodawały nam energii do pracy i zabawy. Czas minął szybko i przyjemnie pomimo nienajlepszej pogody. Humory dopisywały wszystkim i z żalem wyjeżdżaliśmy do domu. Grażyna Kafel, Urszula Burtan, Agata Kurek-Amarowicz więcej zdjęć Maj 2013 Dzień Matki W dniu 27 maja 2013 roku uczniowie klasy II B spędzili popołudnie wspólnie ze swoimi mamusiami. Dla nich śpiewali piosenki, recytowali wiersze, zaprezentowali przedstawienie pt. "Jaś, Małgosia i Eko Baba". Na zakończenie złożyli życzenia, wręczyli prezenty i ugościli ciasteczkami. Agnieszka Łuc Wspomnienia z wycieczki 22 maja 2013 r. klasy I c (wych. E. Cmoch) i I b (wych. E. Blok) były na wycieczce w Muzeum Lalek w Pilźnie. Uczniowie zwiedzali muzeum lalek, zapoznali się z różnymi rodzajami lalek, uczestniczyli w warsztatach lalkarskich (wykonali swoją kukiełkę) oraz obejrzeli i wysłuchali słuchowiska pt. „Na babcinym strychu”. Wycieczka była udana a dzieci cieszyły się z własnoręcznie wykonanych lalek. Oto fotograficzne wspomnienia z wyjazdu! E. Cmoch Trening czytania Co środę po powitaniu w klasie II d zapada głucha cisza. Czy to jeszcze wszyscy śpią? Nie - okazuje się, że już bardzo intensywnie pracują. Właśnie w środy każdy uczeń przynosi do szkoły swoją książkę, którą aktualnie czyta lub wybiera ją z klasowej biblioteczki. Na kilkanaście minut wszyscy zamykają się w świecie bohaterów wybrajej przez siebie książki. Oczywiście w domu dzieci czytają codziennie najmniej przez 15-20 minut, ale w środę wygląda to inaczej - wszyscy czytają razem. Uczniowie lubią to szkolne czytanie. Lucyna Kędzior W Majsterkowie 28 maja klasa II d zaproszona została do Castoramy. Uczestniczyła tam w zajęciach pod nazwą Majsterkowo. Tematem lekcji było sadzenie roślin kwiatowych. Najpierw wszyscy przypomnieli sobie, czego roślina potrzebuje do życia. Następnie każdy otrzymał plastikową doniczkę, którą własnoręcznie ozdabiał, wyklejając wzory z kolorowych papierów samoprzylepnych. Gdy doniczki były już gotowe dzieci nasypywały do nich ziemię i sadziły kwiaty - małe goździki. Na koniec uczniowie otrzymali pamiątkowe dyplomy i upominki, a poza tym każde dziecko zabrało posadzony przez siebie kwiat do domu. Teraz każdy będzie pielęgnował swój kwiat i cieszył się jego widokiem. Lucyna Kędzior Wycieczka do Myczkowiec klas II 23 maja bieżącego roku dzieci z klas II ze Szkoły Podstawowej nr 23 pod czujnym okiem wychowawców i nauczycieli religii odbyli swoją dziękczynną pielgrzymkę do Myczkowiec. W podziękowaniu za dar I Komunii świętej dzieci z entuzjazmem przyjęły propozycję wyjazdu i postanowiły już wcześniej dołożyć wszelkich starań, aby ta wycieczka doszła do skutku, łącznie z modlitwą w intencji odpowiedniej pogody na czas wyjazdu, pobytu i powrotu. Ich modlitwy zostały wysłuchane. Wyjechaliśmy rano po godz. z Rzeszowa pięknym autokarem, prowadzonym przez bardzo miłego i kulturalnego pana kierowcę z firmy przewozowej pana Janika z Trzebowniska. W sumie podróżowało nas prawie 60 osób w tym 52 dzieci z różnych oddziałów klas drugich. Atmosfera w autobusie sprzyjała wspólnym zabawom, śpiewom, a także modlitwie. Niektórzy oglądali filmy biblijne, tudzież bajki bez przemocy. Po dotarciu na miejsce docelowe poszliśmy od razu do Ogrodu Biblijnego, jednego z piękniejszych w Europie. Tam oprowadził nas przewodnik – ks. Roman Czenczek, a dzieci zasłuchane i zapatrzone w piękno ogrodu mogły przenieść się oczyma wyobraźni do czasów, w których żył Pan Jezus. Wiele zdjęć robionych aparatami i telefonami uwieczniło te piękne sceny z ogrodu biblijnego. Po zwiedzeniu Ogrodu przeszliśmy do kościoła na Mszę świętą, w czasie, której siostra Julia dzielnie zagrzewała wszystkich do wspólnego śpiewu, przygrywając oczywiście na gitarze, z której potrafi wydobyć cudowne dźwięki, szybko wpadające w ucho, radujące serce i nie pozwalające się smucić. Po zakończonej Eucharystii mieliśmy czas wolny, podczas którego mogliśmy albo zwiedzić mini zoo, albo pójść do kawiarenki na ciasteczko i kawkę, albo zobaczyć mini cerkwie albo zagrać w piłkę. Tę ostatnią propozycję chętnie podjęli chłopcy, którzy z dużym zapałem wyszli na boisko, aby rozegrać między sobą mecz piłki nożnej. Około godziny wyruszyliśmy w drogę powrotną, wstępując po drodze do Leska do Restauracji „U Szelców” na przepyszny obiad, wzbogacony dodatkowo bardzo smacznym deserem. Wszystkim dopisywały humory i wszyscy zostali obsłużeni jak prawdziwi goście hotelowi. Podziękowaliśmy właścicielom restauracji za bardzo miłe przyjęcie, po czym ruszyliśmy w drogę powrotną do Rzeszowa. W planie mieliśmy jeszcze zobaczyć muzeum misyjne w Starej Wsi u OO. Jezuitów, ale z racji tego, iż nikogo nie zastaliśmy na furcie (mimo wielu telefonów), pojechaliśmy dalej. W drodze powrotnej dzieci rozśpiewały się na dobre i w takim nastroju wjechaliśmy na parking przy TESCO, gdzie czekali już rodzice, aby odebrać swoje pociechy i odwieźć je do domu. Dziękuję wszystkim wychowawcom i s. Julii za udział w wyjeździe, jak również rodzicom, że zechcieli zgodzić się na wyjazd swoich pociech. Mam nadzieję, że wyjazd zacieśnił więzy przyjaźni, jak również na pewno przyniósł też wiele duchowych przeżyć, za co Bogu niech będą dzięki. Ks. Bogusław Grzywacz – kierownik wycieczki I Rozgrywki w Dwa Ognie dla klas II Sp nr 23 21 maja 2013 r. w naszej szkole odbyły się I Rozgrywki w Dwa Ognie dla klas II zorganizowane przez nauczycielkę Lucynę Kędzior celem popularyzacji sportowych gier zespołowych wśród uczniów naszej szkoły, rozwijania współpracy we wspólnym działaniu oraz wdrażania do zdrowej rywalizacji. Grę poprzedziła wspólna rozgrzewka. Reprezentacje klas rozegrały mecze na zasadzie każdy z każdym. Zawodnikom pomagał mocny doping, który stworzyły dziewczynki z klasy II d pełniące rolę małych chirliderek. W wyniku zdrowej sportowej rywalizacji wyniki ukształtowały się następująco: klasa II a uzyskała I miejsce, klasa IIc - II miejsce, II b - III, II d -IV miejsce. Taka forma rywalizacji sportowej bardzo spodobała się uczniom. W związku z tym w przyszłym roku szkolnym odbędą się kolejne rozgrywki w dwa ognie. Org. Lucyna Kędzior W jakich okolicznościach pies może być bohaterem? To temat kolejnych zajęć kynoterapii w klasie II d. Na początek lekcji każdy uczestnik przywitał się z pieskiem Bafi, a następnie wszyscy radośnie bawili się podczas zabawy ruchowej. Potem uczniowie poszukiwali odpowiedzi na pytanie: kiedy pies może być nazwany bohaterem. Na podstawie własnych doświadczeń, obejrzanych filmów oraz puzzli przedstawiających psich bohaterów roku podanych zostało wiele sytuacji bohaterskiego zachowania psa. Dzieci doszły do wniosku, że pies ma super moc - swój niezwykły węch. Lucyna Kędzior Zacięta rywalizacja 14 maja w sali gimnastycznej zebrały się sześcioosobowe drużyny uczniów z klas III naszej szkoły, aby zmierzyć się w walce na punkty w grze "Dwa ognie" . Rozegrane zostały trzy mecze, bo każda klasa grała z każdą. Poziom reprezentowany przez uczniów był bardzo wysoki. W zaciętej, ale zgodnej rywalizacji pierwsze miejsce zdobyła klasa III a zebrawszy 24 punkty, drugie klasa III b za 16 punktów, a trzecie klasa III c mająca o jeden punkt mniej, czyli 15 punktów. Wszyscy grający wyrazili chęć udziału w kolejnych rozgrywkach. Uczestnicy zostali nagrodzeni dyplomami i nagrodami. Gratulacje wszystkim sportowcom składa organizator - Lucyna Kędzior. Lucyna Kedzior Uroczystość pasowania na czytelnika uczniów klas pierwszych 10 maja odbyło się „Pasowanie na czytelnika” dzieci klas pierwszych. W czasie uroczystości uczniowie klas trzecich z koła czytelniczego, wystawili dwa krótkie przedstawienia przygotowane pod kierownictwem nauczyciela bibliotekarza. Były to scenki wprowadzające uczniów w świat książki: „Kopciuszek” i „Urodziny Kopciuszka”. Po inscenizacji uczniowie zapoznali się z zasadami poszanowania książek i regulaminem biblioteki szkolnej. Pierwszaki otrzymały pamiątkowe dyplomy, a niektóre po raz pierwszy wypożyczyły książki w naszej bibliotece. Jolanta Kondziołka Więcej zdjęć ZROWE ŚNIADANIE W I a W dniu 7 maja gościem w naszej klasie był Pan Bartłomiej Brudek – kucharz, który przyszedł do nas, aby pokazać nam jak można szybko przygotować zdrowe śniadanie. Przyniósł ze sobą wspaniałe urządzenie, które wyczarowywało dla nas wspaniałe napoje mleczno-owocowe, soki i pasty do chleba. Przyniósł nam wspaniały chleb, który upiekł specjalnie dla nas. Zaprezentował nam swoje pomysły na zdrowe i kolorowe śniadania. Rozmawialiśmy o zasadach zdrowego odżywiania. Przeprowadzaliśmy pod okiem fachowca i naszej wychowawczyni proste doświadczenia związane ze zdrowym odżywianiem. Wszyscy zgodzili się z tym, że śniadanie jest bardzo podstawowym i niezbędnym posiłkiem i musimy je zawsze zjadać, a do szkoły przynosić ze sobą coś na przekąskę na II śniaanie. Bo przecież ŚNIADANIE DAJE MOC. Żałujemy, że nie możemy jeść w szkole codziennie takich pyszności jakie czekały na nas dzisiaj w klasie. Był sok, koktajl owocowo- mleczny, kanapeczki i sałatka owocowa. Jesteśmy umówieni, że jeszcze kiedyś przyjdzie do nas na następne takie spotkanie i wszyscy z niecierpliwością oczekujemy na nie. Grażyna Kafel Kwiecień 2013 Wywiad dla polskiego radia Rzeszów W dniu 18 kwietnia odwiedziła klasę I a redaktorka pracująca w Polskim Radio Rzeszów - Pani Agnieszka Lipska. Przeprowadziła wywiad z uczniami i wychowawczynią Grażyną Kafel, na temat roli śniadania dla zdrowia i właściwego funkcjonowania dzieci. Pytała czy w szkole rozmawiamy o znaczeniu śniadania, dlaczego jest ono ważne, które śniadanie jest ważniejsze pierwsze czy drugie, co dzieci jedzą na śniadanie, czy zjadają je w biegu czy też w spokoju, czy zawsze zjadają śniadanie w domu i czy wszystkie dzieci przynoszą drugie śniadanie do szkoły. W niedzielne przedpołudnie można było posłuchać naszych krótkich wypowiedzi na ten temat w programie „Babskie gadanie”, gdzie pani Agnieszka Lipska razem z innymi dziennikarzami Polskiego Radia Rzeszów przedstawiła opinie ekspertów w tej dziedzinie zwracając uwagę na bardzo ważną rolę śniadania. My o tym wiemy i staramy się zawsze jeść śniadanie, bo śniadanie daje moc. Grażyna Kafel Lekcja w bibliotece osiedlowej Uczniowie klasy IIIc udali się w poniedziałek 8 kwietnia 2013r. do Biblioteki Osiedlowej. Tematem lekcji były: "Kraje Unii Europejskiej". Uczniowie obejrzeli prezentację multimedialną na temat Unii Europejskiej. Następnie rozpoznawali flagi krajów Unii. Dostarczyło to dzieciom wiele wrażeń i radości. W dalszej części zajęć prowadząca pani Kasia zorganizowała uczniom ciekawy konkurs na temat znajomości baśni. Uczniowie chętnie brali udział w rywalizacji zdobywając kolejne punkty. Marzec 2013 Zagraliśmy jak profesjonaliści 22 marca podczas wizyty w teatrze Maska z uwagą i dużym zaangażowaniem uczestniczyliśmy w lekcji teatralnej poświeconej tematowi "Teatr przedmiotu". Aktorka teatru pani Małorzata Szczyrek powitała nas bardzo ciepło w sali prób i właściwie od razu zaprosiła nas na scenę. To właśnie my uczniowie klasy II d zostaliśmy aktorami. Nie mieliśmy lalek, pięknej scenografii, jedynie pudełko pełne przedmiotów codziennego użytku. Były tam kawałki kolorowych materiałów, parasol, koszyki, 2 książki, wieszak na ubrania, krawat, gumowe rękawiczki itp. Okazało się, że dzięki dyskretnej pomocy pani Małgorzaty Szczyrek, naszej wyobraźni i wzorowej współpracy powstał spektakl o małej zielonej żabce zrobionej ze słoika, która ratuje samotnie pływajacego łódką z parasola starszego pana wykonanego z wieszaka na ubrania. A cały spektakl odbywał się w scenerii pięknego stawu z materiału, jasno świecącego słoneczka z koła hula-hop i błękitnego nieba z miałymi obłoczkami z woreczków foliowych. Nasza koleżanka Nikola miała najtrudniejsze zadanie, to ona była narratorem i na poczekaniu tworzyła cały ten spektakl uruchamiając kolejne postacie np. motylków i ptaszków z książek do lotu po błękicie nieba. Dostaliśmy ogromne brawa od pani prowadzącej i naszej pani wychowawczyni. To była niezapomniana lekcja. Szkoda tylko, że nie mieliśmy ze sobą kamery, aby uwiecznić nasze dzieło. Lucyna Kędzior Z wizytą w Teatrze „Maska” 22 marca uczniowie klas I a, II a, II c II d uczestniczyli w zajęciach teatralnych podczas, których aktorzy teatru „Maska” opowiadali o roli różnorodnych przedmiotów w spektaklach teatralnych. Mieliśmy możliwość przekonania się, że jeden przedmiot może mieć wiele ról do odegrania, a wszystko zależy od naszej wyobraźni. Spróbowaliśmy sami ożywić niektóre przedmioty. Obejrzeliśmy również spektakl pt. „Szewc Kopytko i kaczor Kwak”. Z dużym zaciekawieniem oglądaliśmy przygody dwóch wielkich urwisów - Kopytka i Kwaka. Pod koniec sztuki zmienili oni swoje postępowanie i nikt już przez nich nie płakał. Spodobało się nam to bardzo i my swoim zachowaniem też nie chcielibyśmy również nikogo przyprawiać o łzy smutku. Grażyna Kafel Dzień języków obcych Dnia 13 marca uczniowie klasy I a wraz z wychowawczynią Grażyną Kafel udali się do Szkoły Języków Obcych PROMAR - International. Wyjazd ten był jedną z nagród za zdobycie I miejsca w plebiscycie „Jesteśmy 1 klasa” organizowanym przez gazetę codzienną „Nowiny”. W czasie tego pobytu braliśmy udział w zajęciach z języka angielskiego z native speakerem i w zajęciach językowych z języka japońskiego i francuskiego oraz obejrzeliśmy bajkę w czasie jej oglądania ćwiczyliśmy język angielski. Przygotowano dla nas też wiele upominków i bardzo smaczny poczęstunek. Na zakończenie każdy uczeń otrzymał dyplom. Czas minął bardzo szybko i przyjemnie. Grażyna Kafel Dzień Kobiet w klasie I a W piątek 8 marca na dziewczynki w klasie I a czekała niespodzianka. Chłopcy z pomocą rodziców przygotowali dla nich niespodziankę z okazji Dnia Kobiet. Wręczyli dziewczynkom piękne, okrągłe pudło. Zastanawialiśmy się wszyscy nad tym jaki tort jest w środku. Okazało się, że są tam upominki dla dziewczynek – świecące piłeczki i breloczki. Ponadto były tam słodycze dla wszystkich dzieci. Bardzo przyjemnie i wesoło minął ten dzień. Grażyna Kafel Czy znamy wiersze Juliana Tuwima 6 marca uczniowie klasy I a wybrali się do Filii nr 6 Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Rzeszowie. Tutaj zostali zaproszeni do udziału w quizie na temat „Czy znacie wiersze Juliana Tuwima?”. Dzieci wsiadły do baśniowego pociągu i ruszyły w podróż, w czasie której odpowiadały na wiele pytań związanych z twórczością Juliana Tuwima. Niektórzy uczniowie mieli szczególne zadania i zostali zawiadowcami stacji kolejowych. Na każdej stacji czekały na nich inne zadania. Pociąg dotarł do celu i tam czekały na dzieci drobne upominki, a dwóch najaktywniejszych uczniów otrzymało nagrody książkowe. Pani kierowniczka podziękowała wszystkim uczestnikom za zaangażowanie i bardzo dobrą znajomość wierszy, a uczniowie podziękowali za wspaniałą zabawę. Grażyna Kafel Styczeń 2013 Dzień Babci i Dziadka w Domu Seniora W dniu r. uczniowie klasy III c odwiedzili Dom Seniora. Zaprezentowali tam przedstawienie pt. "Hej kolęda, kolęda". Były też życzenia, piosenki i laurki z okazji Dnia Babci i Dziadka dla Seniorów. Występ obejrzało około 40 Seniorów, którzy w podziękowaniu poczęstowali uczniów czekoladkami. Ta uroczystość była miła i przyjemna. wych A. Ustrobińska Zabawa karnawałowa Było odświętnie, niecodziennie, wesoło i kolorowo. A to wszystko dzięki temu, że 14 stycznia 2013 roku zawitały w bajecznie ustrojonej sali gimnastycznej naszej szkoły postaci z różnych krain: elfy, księżniczki, cyganeczki, wróżki, motyle, kowboje, żółwie... Przybyli radośnie bawili się w rytmach muzyki, uczestniczyli w zabawach sprawnościowych i wielu konkursach. W przerwie balu uczestnicy z apetytem częstowali się słodyczami przygotowanymi przez rodziców. Na koniec każde dziecko otrzymało wiazkę balonów, z ktorymi wróciło do domu. Lucyna Kędzior Grudzień 2012 Akcja charytatywna „GÓRA GROSZA” WYGRALIŚMY !!! W grudniu 2012 roku klasa I c (wychowawczyni Edyta Cmoch) wzięła udział w corocznej akcji zbierania pieniędzy. Akcję organizowaną przez Towarzystwo „Nasz Dom” pod patronatem Ministerstwa Edukacji Narodowej, przeprowadził w naszej szkle samorząd uczniowski. Hasłem przewodnim tego przedsięwzięcia jest: „Jeden grosz znaczy niewiele, ale góra groszy jest największa na świecie”. Zebrane pieniądze przeznaczone będą dla najbardziej potrzebujących Domów Dla Dzieci, rodzinnych domów dziecka i zawodowych rodzin zastępczych. Klasa I c zebrała ponad 17 kg monet. Był to najwyższy wynik w szkole i klasa zdobyła I miejsce. Dzieci i rodzice byli bardzo uradowani z wygranej i zadeklarowali, iż w następnym roku na pewno też przyłączą się do tej zbiórki. GRATULUJEMY !!! wychowawczyni Edyta Cmoch Sprawozdanie z „ JASEŁEK” 19 grudnia 2012 roku klasa I c wraz z wychowawczynią Edytą Cmoch zorganizowała występ „Jasełek” dla klas 0 – II. Na występ oprócz zaproszonych klas wraz z wychowawcami, przybyły również pani dyrektor Małgorzata Adamska-Jesiołkiewicz i pani wicedyrektor Wioletta Śnieżek. Uczniowie klasy I c zaprezentowali przedstawienie, którego celem było przybliżenie i pokazanie fragmentu historii o narodzeniu Pana Jezusa w szopce Betlejemskiej. Dzieci śpiewały również kolędy i pastorałki. Występ pomimo nieobecnych z powodu choroby dwóch aktorów udał się, a pozostali aktorzy zostali nagrodzeni przez swoich kolegów i koleżanki gromkimi brawami. Na zakończenie pani dyrektor złożyła wszystkim obecnym na sali świąteczne życzenia. Edyta Cmoch „Jesteśmy 1 klasa” Klasa Ia zwyciężyła w plebiscycie organizowanym przez gazetę codzienną „Nowiny” pt.”Jesteśmy 1 klasa” na najsympatyczniejszą klasę na Podkarpaciu. Spośród 179 klas biorących udział w plebiscycie nasza klasa zajęła pierwsze miejsce. Otrzymaliśmy 1070 głosów. W czwartek 20 grudnia odwiedzili nas goście z „Nowin”. Otrzymaliśmy od nich pamiątkowe zdjęcie wraz z gratulacjami i upominki. Pani redaktor przeprowadziła z wychowawczynią Grażyną Kafel i chętnymi dziećmi wywiady. Pan fotograf wykonał wiele śmiesznych zdjęć, które dokumentowały naszą radość z powodu wygranej. W nagrodę za zajęcie pierwszego miejsca wyjedziemy na dwudniową wycieczkę do Siedliska Janczar w Pstrągowej, w ramach zielonej szkoły. Tu czekać nas będą różne atrakcje. Otrzymaliśmy również zaproszenie na Dzień Językowy w Szkole PROMAR w Rzeszowie. Dzieci wezmą udział w dwugodzinnym kursie np. japońskiego i francuskiego. Grażyna Kafel więcej zdjęć Spotkanie wigilijne w klasie II d W ostatnim dniu nauki przed świętami Bożego Narodzenia uczniowie klasy II d zasiedli wspólnie przy klasowym wigilijnym stole. Każdy przygotował coś smacznego na tę uroczystość. Rozpoczęliśmy od dzielenia się opłatkiem. Po poczęstunku był też czas na śpiewanie kilku kolęd, grę kolędy "Mizerna cicha, stajenka licha" na flażoletach, śpiewanie pastorałki "Gwiazdeczka". Wszyscy opowiadali, w jaki sposób zwykle wygląda wigilia w ich domach i jak przebiegają przygotowania do świat w ich domach. Rozstając się na kilka świątecznych dni, uświadomiliśmy sobie, że spotkamy się dopiero w nowym roku 2013. Lucyna Kędzior Konkurs Stroików Świątecznych rozstrzygnięty Wzorem lat ubiegłych w naszej szkole odbyła się już trzecia edycja Międzyszkolnego Konkursu -"Stroików Świątecznych". W konkursie wzięły udział rzeszowskie szkoły i przedszkola. Jury kierując się zgodnością warunków regulaminu przyznało następujące nagrody: I Miejsce-Beata Pasternak SP nr 10, I Miejsce Nikola Pitera ZSP nr 7, I Miejsce Amelia Surowiec SP nr 10, II Miejsce Kinga Bukała SP nr 3 , II Miejsce Wincenty Winiarz SP nr 11 , II Miejsce Wiktoria Czerwonka ZSP nr 5, III Miejsce Klaudia Bartoszek SP nr 11, III Miejsce Oliwier Aletański ZSP nr 5, III Miejsce Julia Stolarczyk ZSP nr 5 , oraz Wyróżniło następujące prace: Agata Dusza ZSP nr 5 Zuzanna Nowicka ZSP nr 7. Uroczystość rozpoczęła Pani Dyrektor Wioletta Śnieżek. Wręczenie nagród uświetniły występy oddziału „O”, klasy I a i klasy II c. Zwycięzcom gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów! Agata Amarowicz, Grażyna Kafel więcej zdjęć Spotkanie przy choince w klasie I a Dnia 18 grudnia 2012 roku uczniowie klasy I a zaprosili swoich rodziców na wieczór przy choince. Z tej okazji przygotowali występ, podczas którego zaprezentowali przybyłym gościom montaż słowno-muzyczny o tematyce świątecznej. Rodzice ze wzruszeniem wsłuchali się w słowa wierszy i pastorałek, które wykonywały dla nich ich pociechy. Wychowawczyni Grażyna Kafel złożyła wszystkim dzieciom, ich rodzicom i bliskim najserdeczniejsze życzenia świąteczne. Wszyscy łamali się ze sobą opłatkiem. W sali czuć było zbliżające się święta – pachniały stroiki świerkowe i płonące świece. Wieczór minął bardzo przyjemnie. Czekamy teraz z niecierpliwością na nadchodzące święta i na to, żeby wreszcie zrobiło się biało. G. Kafel SPOTKANIE Z BAFI 3 grudnia uczniowie klasy II d mieli przyjemność gościć po raz kolejny pieska Bafi w swojej szkole. Była to następna lekcja dogoterapii poświęcona przypomnieniu zmysłów jakimi posługuje sie pies oraz dokładnemu poznaniu zmysłu dotyku psa. Dzieci poznały odpowiedzi na pytania: "Czy pies lubi się przytulać?", "Co to są wibrysy?" W zabawach tematycznych miały okazję jeszcze lepiej zaprzyjaźnić sie z Bafi. Lucyna Kędzior Listopad 2012 PREZENTY DLA DZIECI Z HOSPICJUM Początkiem grudnia 2012 roku dzieci z klasy I c wraz z wych. Edytą Cmoch rozpoczęły świąteczną akcję zbierania upominków dla dzieci z podkarpackiego hospicjum w Rzeszowie. Uczniowie oraz ich rodzice obdarowali Podopiecznych hospicjum i ich rodzeństwo słodyczami, zabawkami, kosmetykami dla dzieci, książeczkami i bajkami dla najmłodszych, maskotkami, itp. Dzieci z ochotą przynosiły prezenty. Niektórzy uczniowie przeznaczali swoje kieszonkowe, aby kupić upominek dla chorych rówieśników. Była to dla naszych uczniów bardzo pouczająca lekcja dzielenia się z innymi, którą zaliczyli celująco. Serdecznie dziękujemy uczniom i ich rodzicom! Edyta Cmoch „KLUB BEZPIECZNEGO PUCHATKA” We wrześniu wszystkie klasy pierwsze przystąpiły do „Klubu Bezpiecznego Puchatka”. Jest to program edukacyjnym, który ma na celu poprawienie bezpieczeństwa najmłodszych uczniów klas podstawowych. W ramach tego projektu wychowawcy klas przekazali uczniom książeczki przybliżające niezbędną wiedzę o tym jak być bezpiecznym na drodze, w szkole, w domu i w czasie zabawy. Nauczyciele podczas zajęć wykorzystywali każdą nadarzającą się okazję do omawiania ze swoimi uczniami zagadnień z zakresu bezpieczeństwa. Zachęcali również rodziców do współpracy i dawania właściwych wzorców. Rodzice otrzymali broszury informacyjne z poradami oraz informacje o stronie internetowej, gdzie znajdują się elektroniczne wersje tych materiałów. Od 19 – 23 listopada uczniowie klas pierwszych wypełnili test w formie elektronicznej, w którym sprawdzali swoją wiedzę z zakresu bezpieczeństwa. Po zrealizowaniu tych zadań szkoła nabyła prawo do posługiwania się certyfikatem „Klubu Bezpiecznego Puchatka”. Grażyna Kafel ANDRZEJKI W KLASIE I a 29 listopada dzieci z klasy I a, pod opieką wychowawczyni Grażyny Kafel, bawiły się podczas klasowej zabawy andrzejkowe. Wróżby i konkursy dostarczyły wszystkim powodów do śmiechów i żartów. Rodzice przygotowali poczęstunek dla swoich pociech, by jeszcze milej wspominały pierwszą klasową imprezę. Było przyjemnie i wszyscy bawili się wyśmienicie. Grażyna Kafel ZABAWA ANDRZEJKOWA W KLASIE II D 29 listopada w klasie II d było wesoło i odświetnie. Dzieci przebrały się w ciekawe stroje, a rodzice upiekli słodkie smakołyki. Zabawa rozpoczęła się od andrzejkowych wróżb. Następnie dzieci bawiły się tańcząc w kółeczku i w parach. Przepyszne placki jeszcze bardziej zachęcały do zabawy. Podczas wróżb dotyczących przyszłości było dużo śmiechu. Wszyscy wiedzieli, że to tylko wróżby na niby. Lucyna Kędzior WIZYTA KUCHARZA W dniu 20 listopada klasa III c gościła na zajęciach kucharza (tatę Kacpra). Uczniowie mogli się zapoznać ze strojem kucharskim: fartuch, czapka budyniówka. Niektórzy mieli nawet okazję przymierzyć taką czapkę. Nasz gość zdradził uczniom sekrety kuchni, mówił m. in. o dekorowaniu kanapek kleksikami z sera, prawidłowym posługiwaniu się nożem w czasie krojenia, pokazywał foremki do wykrawania tartinek (małych kanapek, przygotowywanych na bankiety i przyjęcia). Część zajęć miała charakter praktyczny. Uczniowie przygotowywali smaczne i zdrowe kanapki. Dzieci z dużym zainteresowaniem i zapałem zabrały się do pracy w grupach czteroosobowych. Miały za zadanie przygotować kanapki z przyniesionych składników. Wszystkie grupy wzorowo spisały się ze swoich obowiązków i otrzymały pochwałę od naszego gościa. Na końcu uczniowie ze smakiem jedli przygotowane drugie śniadanie. Albina Ustrobińska CZY ZNAMY BAŚNIE? 12 listopada uczniowie klasy II d uczestniczyli w lekcji bibliotecznej w Filii nr 6 Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Rzeszowie. Uczniowie podzielieni na trzy zespoły: Elfów, Czarodziei i Wróżek rywalizowali między sobą wykazując się rzetelną wiedzą o baśniach Andersena, Ch. Perraulta i braci Grimm. Solidnie współpracowali wzespole odpowiadając na pytania, układając puzzle, porządkując wydarzenia z baśni. Na zakończenie otrzymali nagrody oraz pochwałę od pani kierowniczki biblioteki za dużą wiedzę na temat twórczości wynienionych pisarzy. Lucyna Kędzior PRAWIDŁOWO SIĘ ODŻYWIAMY I JEMY ZDROWE KANAPKI W klasie I c (wych. E. Cmoch) odbyła się lekcja na temat zdrowego odżywiania się. W pierwszej części lekcji nauczyciel przeprowadził z uczniami dyskuję na temat zdrowej i wartościowej żywności. Druga część zajęć to wykonanie przez dzieci pożywnych i smacznych kanapek. Głównymi ich składnikami były między innymi ciemne pieczywo, nabiał, wędliny oraz warzywa takie jak: pomidor, zielona sałata, ogórek, papryka i szczypiorek. Po przygotowaniu kanapek dzieci posprzątały swoje stanowiska pracy i z wielką przyjemnością zabrały sie do jedzenia. Kanapki były bardzo pyszne, a w sali unosił się piękny zapach. Edyta Cmoch EDUKACJA TEATRALNA W TEATRZE "MASKA" Uczniowie klas I-III naszej szkoły uczestniczyli 8 i 9 listopada w zajęciach teatralnych w teatrze Maska w Rzeszowie. Dowiedzieli się wielu ciekawostek o pracy aktora, przygotowaniach do spektaklu, próbach i premierach. Uczniowie klas pierwszych, na początek spotkań w teatrze, gościli w muzeum lalek. Następnie dzieci z zaciekawieniem obejrzały spektakl pt. "Pinokio". Podążali razem z drewnianym chłopcem - Pinokiem - po wielu drogach, nie zawsze wybranych przez niego właściwie. Tęsknota za domem i ojcem nakazała chłopcu powrócić tu, gdzie zaznać może najwięcej serca i ciepła - do rodzinnego domu. Takie zakończenie spektaklu wywołało radość na twarzach małych widzów. Lucyna Kędzior plakat do spektaklu Pinokio w teatrze Maska KLASA II d W "MAJSTERKOWIE" 8 listopada uczniowie klasy II d udali się do Castoramy, aby uczestniczyć w zajęciach na temat: "Odlewy gipsowe". Dzieci dowiedziały się, co to jest gips, w jaki sposób przygotować go do do wykonania odlewu. Następnie same napełniały gipsem foremki przedstawiające dinozaury i z niecierpliwością oczekiwały, aż gips przeschnie. Odlane figurki malowały farbami. Każdy wykonaną przez siebie pracę mógł zabrać do domu. Dzieci serdecznie podziękowały organizatorom - pracownikom sklepu Castorama - za ciekawe zajęcia, poczęstunek, upominki i dyplomy. Lucyna Kędzior DOGOTERAPIA W KLASIE II d Klasa II d kontynuuje zajęcia z dogoterapii. Pierwsze zajęcia w tym roku szkolnym były poświęcone bezpieczeństwu w kontaktach z psem, zaś na kolejnych - 5 listopada - uczniowie tworzyli na plakacie kodeks bezpiecznego zachowania. Dowiedzieli się również, jak pies spostrzega rzeczywistość. Mieli okazję poćwiczyć postawę "żółwika" - pozycję obronną podczas ataku psa. Na zajęciach spotkali się z nowym pieskiem o imieniu Deli. Deli sprawdzała, czy wszyscy poprawnie przyjmują pozycję obronną. Lucyna Kędzior Październik 2012 U NAS FIZYKA OD KLASY I W naszej szkole zorganizowane został‚y w dniach od 23 do 26 października zajęcia dla dzieci klas I-III pt.: "Fizyka dla smyka". Mają one na celu rozbudzenie w młodych ludziach pasji do odkrywania tajemnic otaczającego nas świata. Prowadzone są przez pracowników Akademii Nauki w Rzeszowie. Podczas warsztatów dzieci odkrywały tajemnice magnetyzmu. Same znajdowały odpowiedzi na następujące pytania: Co to jest magnes ? Co jest największym magnesem na Ziemi ? Co to jest kompas? Dlaczego niektóre przedmioty lewitują ? Takie zajęcia, a właściwie warsztaty, to ciekawa forma zdobywania wiedzy z dziedziny fizyki już od początku edukacji. Dzieci z niecierpliwością czekają na kolejąą wizytę Akademii Nauki w naszej szkole. Lucyna Kędzior „JESTEŚMY UCZNIAMI” Dnia 18 października 2012 roku odbyła się w naszej szkole uroczystość pasowania na ucznia. Uczniowie z klas pierwszych wraz z wychowawczyniami p. G. Kafel, p. E. Blok i p. E. Cmoch przygotowali część artystyczną. Na wstępie dzieci zatańczyły poloneza, a później zaprezentowały krótką inscenizację. Następnie pani dyrektor Małgorzata Adamska-Jesiołkiewicz, według tradycji, pasowała na ucznia każde dziecko z klas I a ,I b, I c i wraz z panią wicedyrektor Wiolettą Śnieżek wręczyła uczniom prezenty. Dalsza część uroczystości odbyła się w salach lekcyjnych, gdzie uczniowie otrzymali pamiątkowe dyplomy oraz zakładki do książek wykonane przez dzieci z naszej świetlicy. Uroczystość zakończyła się poczęstunkiem przygotowanym przez rodziców poszczególnych klas. Edyta Cmoch WIZYTA PANI FRYZJERKI Dzisiaj tj. 8 października znów mamy inny pomysł na zawód, jaki będziemy wykonywali w przyszłości. A to za przyczyną wizyty w naszej klasie II d fryzjerki - pani EWY KŁOK, mamy naszego kolegi Kuby. Pani Ewa pokazała jakich narzędzi używa w swojej pracy, czyli różnego rodzaju grzebieni, szczotek, nożyczek. Zaprezentowała też urządzenia elektryczne potrzebne w salonie fryzjerskim: lokówkę, suszarkę, prostownicę, maszynkę do golenia. Poznaliśmy też kosmetyki używane przez fryzjerów. Wszyscy byliśmy dumni z naszego wyglądu po wizycie pani Ewy, gdyż dziewczynki miały zakręcone loki, chłopcy ułożone włosy z pomocą żelu, inni wyprostowane grzywki za pomocą prostownicy. Potem ukradkiem zerklaliśmy w klasowe lusterko, by sprawdzić czy nadal wyglądamy pięknie. Lucyna Kędzior Wychowawca klasy II D p. Lucyna Kędzior oraz uczniowie składają serdeczne podziękowania pani Ewie Kłok za wizytę w klasie i wyczerpujące informacje o swojej pracy. DZIEŃ CHŁOPCA W KLASIE I c Dnia 1 października 2012 roku odbyła się klasowa uroczystość z okazji „ Dnia Chłopaka”. Wraz z rodzicami i wychowawczynią Edytą Cmoch dziewczynki przygotowały dla chłopców upominki. Najpierw zaśpiewały tradycyjne „Sto lat”, a później wręczyły chłopcom prezenty i złożyły życzenia. Chłopcy byli bardzo szczęśliwi i zadowoleni, z wdzięcznościąm częstowali dziewczynki cukierkami. Dalszy ciąg uroczystościi upłynął w miłej atmosferze gier i zabaw, które zaproponowała wychowawczyni. Edyta Cmoch Wrzesień 2012 RADOSNE PRZEŻYWANIE... W ubiegły piątek - 28 września br - uczniowie klasy III a wesoło bawili się w kręgielni "Galaktyka". Rywalizacja sportowa przebiegała w miłej i przyjaznej atmosferze. Mimo, że wyjście zorganizowane było z okazji Dnia Chłopaka, to także dziewczynki bawiły się tu świetnie. Zawody odbywały się pod czujnym okiem rodziców i wychowawcy. Maria Walas POZNAJEMY CIEKAWY ZAWÓD 28 września w klasie II d gościła mama uczennicy z tej klasy Amelki - pani MAŁGORZATA PAZDAN. Dzieci dowiedziały się na czym polega praca protetyka dentystycznego. Mama Amelki przywiozła ze sobą przyrządy, których używa w codziennej pracy oraz substancje Wymagania edukacyjne na poszczególne oceny z matematyki w klasie 7 Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: biegle rozwiązuje problemy, stosuje rozwiązania nietypowe, potrafi formułować problemy i dokonywać analizy nowych zjawisk, jest samodzielny w twórczym rozwijaniu własnych uzdolnień, systematycznie poszerza swoją wiedzę korzystając z literatury.

zapytał(a) o 07:56 Help! ;// streszczenie szatana z 7 klasy mi potrezbne! na poniedziałek muszę napisa ć wypracowanie więc muszę wiedzieć o tej książce! proszę pomożecie? Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2010-03-05 07:57:20 To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź mindy odpowiedział(a) o 07:59: Rozdział I. Diabeł wyskakuje z pudełkaW pierwszym rozdziale zapoznajemy się z historykiem panem Gąsowskim uczącym w klasie VII, a jego pasją był Cezar i Napoleon, nie cierpiał za to Haniballa. Gdy pan Gąsowski wywołał Kaczanowskiego do odpowiedzi był bardzo zdumiony gdyż odpowiedział mu, że nic nie umie. Pan Gąsowski odczuł zawód, bo klasa VII było najlepszą klasa z historii. Wywołał do odpowiedzi Ostrowskiego. Ten odpowiedział, ze to nie jego dzień. Historyk zdziwił się bardzo, odezwał się Adam Cisowski, który przyznał się, że to jego wina. Odkrył sposób w jaki pan profesor egzaminował uczniów, polegający na wywoływaniu Np. 1, 10, 20 (czyli co dziesięciu). Pan Gąsowski był bardzo przerażony jaki i zdumiony bystrością umysłu chłopca, powiedzał, że w sobote wypisze na kartce trzy nazwiska uczniów, którzy będą w tym dniu egzaminowani, Adaś także miał napisac trzy nazwiska, jeśli zgadnie jakie beda to nazwiska przewinienie jego będzie mu wybaczone, jeśli nie...bedzie kiepsko. Gdu nastało sobota Adaś był bardzo cichy i skupiony, na lekcji pana Gąsowsiego napisał trzy nazwiska i profesor też napisał, po odsłonięciu okazało się, że Adas zgadł nazwiska, czyli tych chłopców co mieli być dzisiaj egzaminowani Kaczanowski, Ostrowski i Wnuk. Adas powiedział, że nie powinniśmy szukac ponad choryzontem rzeczy, które są u naszych II. Dwie awantury, a jedna gorsza od drugiejNa początku rozdziału zapoznajemy się z rodziną Adasia. Poznajemy jego ojca lekarza, matkę, która zajmuje się domem i wychowaniem czworo młodszego rodzeństwa Adasia. Dwie dziewczynki i dwóch chłopców. Kolega z ławki Adasia, który dotychczas pisał bardzo brzydko, zaczął pisać bardzo starannie. W ten sam dzień jednemu koledze z klasy zginęło wieczne pióro, niesłusznie rzucał podejrzenia na niewinnego. Adaś mający pewne podejrzenia, podjął się sprawy i przysiągł, ze na jutro kolega pióro odzyska. Jego celem był Burski (ten kolega z ławki co zaczął ładnie pisać), Adaś odprowadził go do samej klatki i tam powiedział, aby oddał pióro. Kolega rozpłakał się i powiedział, że tak naprawdę to on je znalazł. Adaś nic nikomu nie powiedział, a pióro nie wyjaśnionych okolicznościach znalazło się nazajutrz w ręce jednego odwiedziła Adasia delegacja z klasy VI przedstawiając mu swoją sprawę, że w ich księdze rachunkowej (prowadzą taki mały sklepik szkolny) brakuje stu złotych. Chłopiec prowadzący księgę bardzo się zamartwiał, bo sam był bardzo biedny i nie miał z czego oddać, żyli tylko z krawiectwa matki, a ojca nie miał. Liczyli wszyscy, lecz 100 zł brakuje. Adaś choć nie widział, wielkiej nadziei w to, ze pieniądze się odnajdą. Wziął księgę i zaczął liczyć pieniądze. Późnią nocą odgadł, ze kawałek nitki przyczepiła się do kartki i udawała 1. W ten sposób, chłopiec odzyskał III Piękne są oczy fiołkowe, ale kto ukradł drzwi?Profesor Gąsowski w pierwszy dzień wakacji odwiedził Adasia w domu. Chciał powiedzieli się z nim kłopotem, a również prosić o pomocy. Jego historia brzmiała tak: Od pewnego czasu jego rodowym domu, ktoś kradnie drzwi. Najpierw jakiś człowiek chciał kupić posiadłość, właściciel nie zgodził się. Następnie jakiś Francus chciał oglądnąć dzieła sztuki w domu, gdy zaczął drapać farbę z drzwi właściciel (czyli brat profesora) wygonił go. Po tym zdarzeniu w tym domu giną drzwi, a potem znajdują je odrapane z farby w pobliżu posiadłości. Pan Gąsowski znając logikę Adasia poprosił o spędzenie wakacji na wsi z nim i rozwikłania owej sprawy. O godzinie 16 Adaś zjawił się u profesora w domu z pozwoleniem od rodziców na wyjazd. Drzwi otworzyła piękna dziewczyna o zdumiewającej barwie oczu-fiołkowej. Była to bratanica profesora. Adaś od razu poczuł do dziewczyny „mięte” i wiedział, że te wakacje będą nie IV Dwie brody i człowiek widmoBrat profesora Gąsowskiego był matematykiem, całe dnie łamał sobie głowę nad rozwiązaniem wielkiego twierdzenia Formata. Ku niezadowoleniu brata farbował sobie brodę na czarno. Matka Wandy (bo tak na imię miała posiadaczka fiołkowych oczów) była cichą kobietą na której barkach leżał cały dobytek rodziny. Matematyk powitał z wielkim entuzjazmem Adasia i powiedział, że ma do dyspozycji cały dom, oprócz jego pokoju do którego nikt nie ma wstępu. Gdy Adaś spenetrował już dom i ogród zaczął oglądać blask księżyca. Nie zauważył kiedy przyszła Wanda. Nagle jakaś postać wyłoniła się z gęstwiny lasu. Wanda i Adaś znieruchomieli. Adaś postanowił zakraść się do tajemniczej postaci i przytrzymać go, a przynajmniej ujrzeć jego twarz. Z niezwykłą zwinnością skradał się i był coraz bliżej owej postaci, gdy dzieliły go, już tylko trzy kroki, Adaś chciał skoczyć…poczuł ból. Został uderzony w V Po rozbitej głowie chodzi leczy chorą głowę i zapoznała się z historią jak to panna Wanda przyniosła go na plecach do domu (hahaha). Wanda, profesor i Adam organizują wyprawę na strych, w którym od dawna nikt nie był. Znaleźli tam wiele akt, dokumentów i pamiętników związanym z domem, chłopiec przez wiele nocy wertował je z nadzieją, że znajdzie coś co mogło by przydać się w rozwikłaniu sprawy. Adaś oglądał galerie obrazów przedstawiających przodków profesora Gąsowskiego. Zostały wykonane w roku 1806/7 przez malarza napotkanego w Wilnie na jarmarku przez dziadka profesora. Dziadek opisywał malarzowi postać, a ten uwzględniając znaki charakterystyczne malował przodków. Był tam pradziadek profesora pozbawiony oka, bo malarz został ponieważ oszukiwał gdy grał z dziadkiem w karty. Adaś zauważył portret mężczyzny z czarną brodą, był to brat dziadka profesora. Adaś przez cały czas powracania do zdrowia myślał o tajemniczym Francusie, bo podejrzewał, że to właśnie on rozbił mu VI W mrokach tli się długimi nocami, bezowocnie poszukiwał wzmianki o Francusie. Pewnej nocy znalazł to czego szukał w pewnym pamiętniku. Po obudzeniu profesora, opowiedział mu jak dwóch Francusów z wojny dotarli do wsi Bejgoły (nazywała się tak ta wieś której teraz się znajdowali) . Jeden z nich, starszy był ciężko chory, a młodszy bardzo wycieńczony. Starszy przed śmiercią zapowiedział, że może przybyć tu jego brat, poprosił o gościnę w tym samym domku ogrodnika w którym on został ugoszczony. Jednym z ostatnich jego słów było „patrz na drzwi”. Autor pamiętnika pomyślał, ze majaczy, lecz miały ważny ciąg VII Malarz- co ukradł mówił, że znalazłW dzień po odnalezieniu w historii domu Gąsowskich Francusa pojawił się wędrowny malarz. Adaś od razu rozpoznał, ze nie jest to prawdziwy malarz. Przy kolacji, gdy rozmowa zeszła na zniknięcia tajemniczych drzwi, Adaś, aby zmienić temat krzyknął, ze się pali. W nocy malarz zaczął skrobać farbę z drzwi swojego pokoju. Profesor na polecenie Adasia sprawdził czy jest to prawdziwy malarz. Zaproponował mu, aby domalował oko dziadkowi. Ten zaczął się wykręcać. Adaś zaczął z nim rozmowę, lecz ten wyjawił swoją agresje. Następnego dnia malarz powiedział, ze musi wyruszać a dalszą drogę. Przedtem jednak z pokoju Adasia ukradł pamiętnik w którym była historia o Francusie. W pamiętniku napisane było, ze Francus ugoszczony był w małym domku ogrodnika, tam jednak drzwi nie VIII Umarli piszą listyAdaś postanowił upozorować swoją ucieczkę. Chciał odnaleźć drzwi domku ogrodnika i chciał dowiedzieć się czegoś więcej o tym Francusie. Do stacji odprowadziła go panna Wanda. Pierwszej nocy zrobił sobie nocleg w stodole na sianie pewnego leśniczego. Potem spotkał grupę młodzieży, w domu jednego z nich posilił się i zapoznał się z sytuacją, ze pewien człowiek przyniósł list po Francusku z prośbą, aby go przetłumaczyć na Polski. Adaś przeczuwając, ze będzie miało związek to z Francusem zaproponował swą pomoc. Ze słownikiem wziął się do pracy i już niebawem list został przetłumaczony. List mówił, aby brat przywrócił rodowi dawny szacunek innym słowem zbogacił się. Najważniejsze zdanie znajdowało się w książce pod tytułem „Boska Komedia”, a brzmiało tak: „Na odrzwiach bramy ten napis się czyta…o treści memu duchowi skryjomej sługa”. Po list przyszedł fałszywy malarz, zaraz potem Adaś przepadł jak kamień w IX „Nie pchaj palców między drzwi”Gdy po list przyszedł fałszywy malarz, Adaś postanowił go śledzić. Doszedł za nim Az po chatę w lesie, którą wynajmowali ze wspólnikiem. Gdy oni położyli się spać, Adaś poszedł za ich przykładem i postanowił położyć się w małej budzie. W środku nocy Adasia zbudziły psy, które zostały spuszczone przez mężczyznę który opiekował się całym domem i psami. Owy człowiek zatrzymał psy, lecz zdążył się obudzić malarz wraz z wspólnikiem. Malarz rozpoznał Adasia i ofiarował mu pomoc (taaakkkaaa pomoc Kazał Adasiowi rozwiązać szyfr, który znajdował się w liście. Chłopiec powiedział, ze nie umie, a oni powiedzieli mu, ze zostanie tu tak długo, aż szyfr rozwiąże. Kazali Adasiowi napisać list, napisał do państwa Gąsowskich, który odczytany od góry do dołu daje hasło STRZEŻCIE DOMU. Malarz ze wspólnikiem przeczytali list, ale nic nie zauważyli. Potem związali Adasia i położyli go w piwnicy i kazali ułożyć się do X Na dnie piwnicy i poznaje towarzysza niedoli, jak się okazało był to Francus. Adam od początku poznaje historie przybycia tutaj Francusa. Okazuje się, że znalazł on list w książce kupionej w antykwariacie. Wynajął trzech wspólników w tym jeden do prowadzenia domu, to właśnie oni w czasie snu uwięzili go w piwnicy, był on bardzo chory. Gdy Adaś rozmawiał z Francusem przyszedł do niego fałszywy malarz i powiedział, że puści go wolno jeśli odczyta ten szyfr. Chłopiec pokazał mu kartkę na której napisany był owy fragment mówiący o drzwiach. Malarz zdradził wspólników, a w zamian za fragment rozluźnił sznury, którymi związany był Adaś. Zaczął padać deszcz, który dostawał się do piwnicy, Adaś z Francusem zaczęli nawoływać o pomoc, ale nikt ich nie słyszał. Gdy stracili nadziej, na uratowanie znaleźli ich harcerze, którzy opodal mieli obóz. Wynieśli chorego Francusa, a Adaś podtrzymywany przez kolegę ze szkoło Stasia Burskiego poszedł do domu (nie do swojego domu!), gdzie znajdowały się dokumenty i pieniądze XI Choć burza huczy wokół nas…Harcerze wiedzieli, że coś niedobrego, gdy rozpętała się burza harcerze postanowili to sprawdzić w obozie jednego chłopca, który okazał się tym kronikarzem co mu nitka jedynkę zastępowała. Gdy wszyscy wracali harcerze wraz z uratowanym Adasiem i Francusem wracali przez rzekę, łódka na skutek burzy przewróciła się i cała załoga wskoczyło do jeziora, by się ratować. Nawet Francus resztkami sił uratował jednego z harcerzy. Wszyscy zostali nakarmieni w obozie. Postanowili zanieść Francusa do księdza, który nikomu nie odmówił pomocy. Gdy Adaś rozmawiał z księdzem, ksiądz opowiedział ku o pewnym księdzu co był strzelcem. Kiedyś pod Bejgołą go postrzelili, Gąsowscy ukryli go w domku w ogrodzie. Gdy zbliżało się niebezpieczeństwo zdjęli z zawiasów drzwi i zanieśli go na plebanie. Drzwi z plamą od krwi dał pan Gąsowski księdzu, który dał je do szkółki przy boskiej pomocy. Adaś przenocował na plebani, a rano poszedł do tej szkółki i zdjął z drzwi żelazne okucie. Znalazł tam jasną bieliznę na której znajdował się napis: „ W wielkim domu znajdziesz dwie malowane brody, nie patrz za siebie i czytaj w brodzie.” Adaś po tym zaskakującym odkryciu poszedł do kościoła i dziękował „Puk, puk w okieneczko”Do państwa Gąsowskich dotarł list od Adasia. Odkryli zaszyfrowane hasło STRZEŻCIE DOMU. Stosują się do jego poleceń. Profesor Gąsowski odbywa z bratem poważną rozmowę, wyjaśnia jak bardzo matematyk zaniedbał rodzinę i dom. Matematyk spalił wszystkie papiery i przyrzekł, ze nie zajmie się już nigdy matematyką. W nocy w okno profesora puka Adaś wraz z kolegą Staszkiem. Każdą profesorowi zachować w tajemnicy ich przybycie. Chłopcy idą na strych i biorą jakiś przedmiot. Adaś daje profesorowi instrukcje, aby nazajutrz, gdy chłopiec wraca udawał wielkie zdziwienie i głośno go witał. Adaś ze Staszkiem wymykają się przez okno, równie tajemniczo jak się wcześniej pojawił. Cały obóz harcerski rozbija się w parku państwa „Któż to z płaskiego nie chce jeść talerza”Po powrocie do domu, Adam ogłosił, że wieczorem wybiorą się do lasu by rozwiązać zagadkę i odszukać skarby Francuza. Wszyscy wieczorem wyruszyli wraz z Adasiem lasu, przy odpowiednim drzewie chłopiec odmierzył dziesięć kroków na północ i jedenaście kroków na zachód. W tym miejscu kazał kopać, wykopali wielką, bardzo ciężką, mosiężną skrzynie. Zza drzew wyłonił się wspólnik fałszywego malarza. Grożąc pistoletem zabrał skrzynie i odjechał. Po powrocie do domu Adaś wytłumaczył, że w tej skrzyni było żelastwo, które wraz ze Staszkiem podłożyli zeszłej nocy. Po pewnym czasie Adaś przyszedł z wiadomością, że fałszywego malarza jego wspólnika złapała policja. Teraz Adaś może przystąpić do odszyfrowania zagadki o dwóch brodach, w bawialni zobaczył portret z mężczyzną posiadającym brodę, gdy się odwrócił zobaczył lustro. Były więc dwie brody. Adaś stosując się do instrukcji i patrząc w brodę, odczytał napis: „Znajdziesz w domu tego, co powróci wkrótce z Egiptu i nigdy nie jadł na uczcie z płaskiego talerza.” Po owocnym rozmyślaniu Adaś rozwikłał zagadkę, że to bocian wraca z ciepłych krajów do swojego domu- gniazda. Pobiegł do gniazda znajdującego się na drzewie koło domu. Jego uwagę przykuła glina w pniu drzewa. Adaś rozłupał ją i włożył rękę w otwór, po chwili wyjął pakunek. Po rozwinięciu go, ujrzał drogocenne kamienie. Adaś pomyślał, że: „Fiołki są piękniejsze od wszystkich diamentów świata. Tu miał na myśli oczy panny Wandy, był to bowiem chłopiec mądry i bardzo przenikliwy.” Odpowiedzi Przygody Adasia Cisowskiego zaczynają się od tajemnicy profesora Gąsowskiego. Adaś rozwiązał również dwie niewyjaśnione sprawy: między innymi pióra, które zaginęło. Wakacje się jednak rozpoczęły i chłopak wyjechał na wieś do profesora. Tu miał kolejne bojowe zadanie - musiał rozwiązać tajemnicę znikających I. Diabeł wyskakuje z pudełkaW pierwszym rozdziale zapoznajemy się z historykiem panem Gąsowskim uczącym w klasie VII, a jego pasją był Cezar i Napoleon, nie cierpiał za to Haniballa. Gdy pan Gąsowski wywołał Kaczanowskiego do odpowiedzi był bardzo zdumiony gdyż odpowiedział mu, że nic nie umie. Pan Gąsowski odczuł zawód, bo klasa VII było najlepszą klasa z historii. Wywołał do odpowiedzi Ostrowskiego. Ten odpowiedział, ze to nie jego dzień. Historyk zdziwił się bardzo, odezwał się Adam Cisowski, który przyznał się, że to jego wina. Odkrył sposób w jaki pan profesor egzaminował uczniów, polegający na wywoływaniu Np. 1, 10, 20 (czyli co dziesięciu). Pan Gąsowski był bardzo przerażony jaki i zdumiony bystrością umysłu chłopca, powiedzał, że w sobote wypisze na kartce trzy nazwiska uczniów, którzy będą w tym dniu egzaminowani, Adaś także miał napisac trzy nazwiska, jeśli zgadnie jakie beda to nazwiska przewinienie jego będzie mu wybaczone, jeśli nie...bedzie kiepsko. Gdu nastało sobota Adaś był bardzo cichy i skupiony, na lekcji pana Gąsowsiego napisał trzy nazwiska i profesor też napisał, po odsłonięciu okazało się, że Adas zgadł nazwiska, czyli tych chłopców co mieli być dzisiaj egzaminowani Kaczanowski, Ostrowski i Wnuk. Adas powiedział, że nie powinniśmy szukac ponad choryzontem rzeczy, które są u naszych II. Dwie awantury, a jedna gorsza od drugiejNa początku rozdziału zapoznajemy się z rodziną Adasia. Poznajemy jego ojca lekarza, matkę, która zajmuje się domem i wychowaniem czworo młodszego rodzeństwa Adasia. Dwie dziewczynki i dwóch chłopców. Kolega z ławki Adasia, który dotychczas pisał bardzo brzydko, zaczął pisać bardzo starannie. W ten sam dzień jednemu koledze z klasy zginęło wieczne pióro, niesłusznie rzucał podejrzenia na niewinnego. Adaś mający pewne podejrzenia, podjął się sprawy i przysiągł, ze na jutro kolega pióro odzyska. Jego celem był Burski (ten kolega z ławki co zaczął ładnie pisać), Adaś odprowadził go do samej klatki i tam powiedział, aby oddał pióro. Kolega rozpłakał się i powiedział, że tak naprawdę to on je znalazł. Adaś nic nikomu nie powiedział, a pióro nie wyjaśnionych okolicznościach znalazło się nazajutrz w ręce jednego odwiedziła Adasia delegacja z klasy VI przedstawiając mu swoją sprawę, że w ich księdze rachunkowej (prowadzą taki mały sklepik szkolny) brakuje stu złotych. Chłopiec prowadzący księgę bardzo się zamartwiał, bo sam był bardzo biedny i nie miał z czego oddać, żyli tylko z krawiectwa matki, a ojca nie miał. Liczyli wszyscy, lecz 100 zł brakuje. Adaś choć nie widział, wielkiej nadziei w to, ze pieniądze się odnajdą. Wziął księgę i zaczął liczyć pieniądze. Późnią nocą odgadł, ze kawałek nitki przyczepiła się do kartki i udawała 1. W ten sposób, chłopiec odzyskał III Piękne są oczy fiołkowe, ale kto ukradł drzwi?Profesor Gąsowski w pierwszy dzień wakacji odwiedził Adasia w domu. Chciał powiedzieli się z nim kłopotem, a również prosić o pomocy. Jego historia brzmiała tak: Od pewnego czasu jego rodowym domu, ktoś kradnie drzwi. Najpierw jakiś człowiek chciał kupić posiadłość, właściciel nie zgodził się. Następnie jakiś Francus chciał oglądnąć dzieła sztuki w domu, gdy zaczął drapać farbę z drzwi właściciel (czyli brat profesora) wygonił go. Po tym zdarzeniu w tym domu giną drzwi, a potem znajdują je odrapane z farby w pobliżu posiadłości. Pan Gąsowski znając logikę Adasia poprosił o spędzenie wakacji na wsi z nim i rozwikłania owej sprawy. O godzinie 16 Adaś zjawił się u profesora w domu z pozwoleniem od rodziców na wyjazd. Drzwi otworzyła piękna dziewczyna o zdumiewającej barwie oczu-fiołkowej. Była to bratanica profesora. Adaś od razu poczuł do dziewczyny „mięte” i wiedział, że te wakacje będą nie IV Dwie brody i człowiek widmoBrat profesora Gąsowskiego był matematykiem, całe dnie łamał sobie głowę nad rozwiązaniem wielkiego twierdzenia Formata. Ku niezadowoleniu brata farbował sobie brodę na czarno. Matka Wandy (bo tak na imię miała posiadaczka fiołkowych oczów) była cichą kobietą na której barkach leżał cały dobytek rodziny. Matematyk powitał z wielkim entuzjazmem Adasia i powiedział, że ma do dyspozycji cały dom, oprócz jego pokoju do którego nikt nie ma wstępu. Gdy Adaś spenetrował już dom i ogród zaczął oglądać blask księżyca. Nie zauważył kiedy przyszła Wanda. Nagle jakaś postać wyłoniła się z gęstwiny lasu. Wanda i Adaś znieruchomieli. Adaś postanowił zakraść się do tajemniczej postaci i przytrzymać go, a przynajmniej ujrzeć jego twarz. Z niezwykłą zwinnością skradał się i był coraz bliżej owej postaci, gdy dzieliły go, już tylko trzy kroki, Adaś chciał skoczyć…poczuł ból. Został uderzony w V Po rozbitej głowie chodzi leczy chorą głowę i zapoznała się z historią jak to panna Wanda przyniosła go na plecach do domu (hahaha). Wanda, profesor i Adam organizują wyprawę na strych, w którym od dawna nikt nie był. Znaleźli tam wiele akt, dokumentów i pamiętników związanym z domem, chłopiec przez wiele nocy wertował je z nadzieją, że znajdzie coś co mogło by przydać się w rozwikłaniu sprawy. Adaś oglądał galerie obrazów przedstawiających przodków profesora Gąsowskiego. Zostały wykonane w roku 1806/7 przez malarza napotkanego w Wilnie na jarmarku przez dziadka profesora. Dziadek opisywał malarzowi postać, a ten uwzględniając znaki charakterystyczne malował przodków. Był tam pradziadek profesora pozbawiony oka, bo malarz został ponieważ oszukiwał gdy grał z dziadkiem w karty. Adaś zauważył portret mężczyzny z czarną brodą, był to brat dziadka profesora. Adaś przez cały czas powracania do zdrowia myślał o tajemniczym Francusie, bo podejrzewał, że to właśnie on rozbił mu VI W mrokach tli się długimi nocami, bezowocnie poszukiwał wzmianki o Francusie. Pewnej nocy znalazł to czego szukał w pewnym pamiętniku. Po obudzeniu profesora, opowiedział mu jak dwóch Francusów z wojny dotarli do wsi Bejgoły (nazywała się tak ta wieś której teraz się znajdowali) . Jeden z nich, starszy był ciężko chory, a młodszy bardzo wycieńczony. Starszy przed śmiercią zapowiedział, że może przybyć tu jego brat, poprosił o gościnę w tym samym domku ogrodnika w którym on został ugoszczony. Jednym z ostatnich jego słów było „patrz na drzwi”. Autor pamiętnika pomyślał, ze majaczy, lecz miały ważny ciąg VII Malarz- co ukradł mówił, że znalazłW dzień po odnalezieniu w historii domu Gąsowskich Francusa pojawił się wędrowny malarz. Adaś od razu rozpoznał, ze nie jest to prawdziwy malarz. Przy kolacji, gdy rozmowa zeszła na zniknięcia tajemniczych drzwi, Adaś, aby zmienić temat krzyknął, ze się pali. W nocy malarz zaczął skrobać farbę z drzwi swojego pokoju. Profesor na polecenie Adasia sprawdził czy jest to prawdziwy malarz. Zaproponował mu, aby domalował oko dziadkowi. Ten zaczął się wykręcać. Adaś zaczął z nim rozmowę, lecz ten wyjawił swoją agresje. Następnego dnia malarz powiedział, ze musi wyruszać a dalszą drogę. Przedtem jednak z pokoju Adasia ukradł pamiętnik w którym była historia o Francusie. W pamiętniku napisane było, ze Francus ugoszczony był w małym domku ogrodnika, tam jednak drzwi nie VIII Umarli piszą listyAdaś postanowił upozorować swoją ucieczkę. Chciał odnaleźć drzwi domku ogrodnika i chciał dowiedzieć się czegoś więcej o tym Francusie. Do stacji odprowadziła go panna Wanda. Pierwszej nocy zrobił sobie nocleg w stodole na sianie pewnego leśniczego. Potem spotkał grupę młodzieży, w domu jednego z nich posilił się i zapoznał się z sytuacją, ze pewien człowiek przyniósł list po Francusku z prośbą, aby go przetłumaczyć na Polski. Adaś przeczuwając, ze będzie miało związek to z Francusem zaproponował swą pomoc. Ze słownikiem wziął się do pracy i już niebawem list został przetłumaczony. List mówił, aby brat przywrócił rodowi dawny szacunek innym słowem zbogacił się. Najważniejsze zdanie znajdowało się w książce pod tytułem „Boska Komedia”, a brzmiało tak: „Na odrzwiach bramy ten napis się czyta…o treści memu duchowi skryjomej sługa”. Po list przyszedł fałszywy malarz, zaraz potem Adaś przepadł jak kamień w IX „Nie pchaj palców między drzwi”Gdy po list przyszedł fałszywy malarz, Adaś postanowił go śledzić. Doszedł za nim Az po chatę w lesie, którą wynajmowali ze wspólnikiem. Gdy oni położyli się spać, Adaś poszedł za ich przykładem i postanowił położyć się w małej budzie. W środku nocy Adasia zbudziły psy, które zostały spuszczone przez mężczyznę który opiekował się całym domem i psami. Owy człowiek zatrzymał psy, lecz zdążył się obudzić malarz wraz z wspólnikiem. Malarz rozpoznał Adasia i ofiarował mu pomoc (taaakkkaaa pomoc Kazał Adasiowi rozwiązać szyfr, który znajdował się w liście. Chłopiec powiedział, ze nie umie, a oni powiedzieli mu, ze zostanie tu tak długo, aż szyfr rozwiąże. Kazali Adasiowi napisać list, napisał do państwa Gąsowskich, który odczytany od góry do dołu daje hasło STRZEŻCIE DOMU. Malarz ze wspólnikiem przeczytali list, ale nic nie zauważyli. Potem związali Adasia i położyli go w piwnicy i kazali ułożyć się do X Na dnie piwnicy i poznaje towarzysza niedoli, jak się okazało był to Francus. Adam od początku poznaje historie przybycia tutaj Francusa. Okazuje się, że znalazł on list w książce kupionej w antykwariacie. Wynajął trzech wspólników w tym jeden do prowadzenia domu, to właśnie oni w czasie snu uwięzili go w piwnicy, był on bardzo chory. Gdy Adaś rozmawiał z Francusem przyszedł do niego fałszywy malarz i powiedział, że puści go wolno jeśli odczyta ten szyfr. Chłopiec pokazał mu kartkę na której napisany był owy fragment mówiący o drzwiach. Malarz zdradził wspólników, a w zamian za fragment rozluźnił sznury, którymi związany był Adaś. Zaczął padać deszcz, który dostawał się do piwnicy, Adaś z Francusem zaczęli nawoływać o pomoc, ale nikt ich nie słyszał. Gdy stracili nadziej, na uratowanie znaleźli ich harcerze, którzy opodal mieli obóz. Wynieśli chorego Francusa, a Adaś podtrzymywany przez kolegę ze szkoło Stasia Burskiego poszedł do domu (nie do swojego domu!), gdzie znajdowały się dokumenty i pieniądze XI Choć burza huczy wokół nas…Harcerze wiedzieli, że coś niedobrego, gdy rozpętała się burza harcerze postanowili to sprawdzić w obozie jednego chłopca, który okazał się tym kronikarzem co mu nitka jedynkę zastępowała. Gdy wszyscy wracali harcerze wraz z uratowanym Adasiem i Francusem wracali przez rzekę, łódka na skutek burzy przewróciła się i cała załoga wskoczyło do jeziora, by się ratować. Nawet Francus resztkami sił uratował jednego z harcerzy. Wszyscy zostali nakarmieni w obozie. Postanowili zanieść Francusa do księdza, który nikomu nie odmówił pomocy. Gdy Adaś rozmawiał z księdzem, ksiądz opowiedział ku o pewnym księdzu co był strzelcem. Kiedyś pod Bejgołą go postrzelili, Gąsowscy ukryli go w domku w ogrodzie. Gdy zbliżało się niebezpieczeństwo zdjęli z zawiasów drzwi i zanieśli go na plebanie. Drzwi z plamą od krwi dał pan Gąsowski księdzu, który dał je do szkółki przy boskiej pomocy. Adaś przenocował na plebani, a rano poszedł do tej szkółki i zdjął z drzwi żelazne okucie. Znalazł tam jasną bieliznę na której znajdował się napis: „ W wielkim domu znajdziesz dwie malowane brody, nie patrz za siebie i czytaj w brodzie.” Adaś po tym zaskakującym odkryciu poszedł do kościoła i dziękował „Puk, puk w okieneczko”Do państwa Gąsowskich dotarł list od Adasia. Odkryli zaszyfrowane hasło STRZEŻCIE DOMU. Stosują się do jego poleceń. Profesor Gąsowski odbywa z bratem poważną rozmowę, wyjaśnia jak bardzo matematyk zaniedbał rodzinę i dom. Matematyk spalił wszystkie papiery i przyrzekł, ze nie zajmie się już nigdy matematyką. W nocy w okno profesora puka Adaś wraz z kolegą Staszkiem. Każdą profesorowi zachować w tajemnicy ich przybycie. Chłopcy idą na strych i biorą jakiś przedmiot. Adaś daje profesorowi instrukcje, aby nazajutrz, gdy chłopiec wraca udawał wielkie zdziwienie i głośno go witał. Adaś ze Staszkiem wymykają się przez okno, równie tajemniczo jak się wcześniej pojawił. Cały obóz harcerski rozbija się w parku państwa „Któż to z płaskiego nie chce jeść talerza”Po powrocie do domu, Adam ogłosił, że wieczorem wybiorą się do lasu by rozwiązać zagadkę i odszukać skarby Francuza. Wszyscy wieczorem wyruszyli wraz z Adasiem lasu, przy odpowiednim drzewie chłopiec odmierzył dziesięć kroków na północ i jedenaście kroków na zachód. W tym miejscu kazał kopać, wykopali wielką, bardzo ciężką, mosiężną skrzynie. Zza drzew wyłonił się wspólnik fałszywego malarza. Grożąc pistoletem zabrał skrzynie i odjechał. Po powrocie do domu Adaś wytłumaczył, że w tej skrzyni było żelastwo, które wraz ze Staszkiem podłożyli zeszłej nocy. Po pewnym czasie Adaś przyszedł z wiadomością, że fałszywego malarza jego wspólnika złapała policja. Teraz Adaś może przystąpić do odszyfrowania zagadki o dwóch brodach, w bawialni zobaczył portret z mężczyzną posiadającym brodę, gdy się odwrócił zobaczył lustro. Były więc dwie brody. Adaś stosując się do instrukcji i patrząc w brodę, odczytał napis: „Znajdziesz w domu tego, co powróci wkrótce z Egiptu i nigdy nie jadł na uczcie z płaskiego talerza.” Po owocnym rozmyślaniu Adaś rozwikłał zagadkę, że to bocian wraca z ciepłych krajów do swojego domu- gniazda. Pobiegł do gniazda znajdującego się na drzewie koło domu. Jego uwagę przykuła glina w pniu drzewa. Adaś rozłupał ją i włożył rękę w otwór, po chwili wyjął pakunek. Po rozwinięciu go, ujrzał drogocenne kamienie. Adaś pomyślał, że: „Fiołki są piękniejsze od wszystkich diamentów świata. Tu miał na myśli oczy panny Wandy, był to bowiem chłopiec mądry i bardzo przenikliwy.” Pewnego dnia przechadzał się z panną Wandą. Zauważył wtedy mężczyznę, który wyglądał cokolwiek podejrzanie. Dziwnie ukrywał się ów człowiek. Adaś próbował się przyczaić na owego faceta, ale ten okazał się równie cwany. Już chłopak miał go pochwycić, gdy ten dziwny mężczyzna rzucił się na Adasia. Uderzył go w głowę i zwiał. Panna Wanda od razu rzuciła się na ratunek i przyprowadziła poturbowanego Adasia do Adaś już doszedł do siebie, on, profesor Gąsowski i panna Wanda udali się na strych. Tu odszukali dokumenty, stare papiery i pamiętnik, który skrzętnie spisywał ksiądz Koszyczek. W tym pamiętniku było wiele zagadek, które mogły pomóc w rozwiązaniu szybko przeczytał pamiętnik. I wnet do profesora Gąsowskiego zawitał człowiek. Przedstawił się jako malarz, ale faktycznie to był ten dziwaczny facet, który rzucił się na Adasia. Adaś miał na niego oko, ale ten sprytnie wykorzystał moment nieuwagi i ukradł z pokoju chłopca pamiętnik księdza. Po tej całej akcji, nagłej wizycie mężczyzny i kradzieży pamiętnika Adaś wybrał się na spacer. Chciał powęszyć w terenie niczym prawdziwy detektyw, któremu urywa się trop tuż przed rozwiązaniem zagadki. W pewnej wsi natrafił na list, napisany po francusku. Z jego treści wywnioskował, że drzwi pewnego domku, zamieszkanego kiedyś przez żołnierza napoleońskiego, znajduje się cenna dla niego wskazówka, co do miejsca mężczyzna, znów podający się za malarza, ponownie odwiedził Gąsowskich. Zwinął Adasiowi ów cenny list, ale chłopiec sprytnie to wykorzystał, by śledzić intruza. W ten sposób obydwaj dotarli do pewnego domku nad jeziorem. Tu Adaś niestety wpadł w sidła i owego malarza, i jego pomocnika. Złapali oni chłopaka i wrzucili do piwnicy. W niej znajdował się już jeden więzień - był to Francuz. Owi mężczyźni, których był wspólnikiem zdradzili go i zamknęli w jeziora swój obóz rozbili harcerze. Akurat rozpętała się straszna burza, więc chłopcy postanowili schronić się w domku. Przechodząc niedaleko piwnicy usłyszeli wołanie o pomoc. To Adaś i Francuz wzywali kogoś na ratunek. Harcerze oczywiście uwolnili ich obu. Francuz nie był w najlepszym stanie, więc harcerze zanieśli go na plebanię. Ksiądz zresztą pomógł Adasiowi rozwiązać zagadkę drzwi. Gdy chłopiec je znalazł, odkrył również napis, który przybliżył go do wrócił do domu Gąsowskich. Wcześniej postanowił wystawić do wiatru złodziei ukrywając przygotowany zawczasu skarb. Następnie zaczął rozgryzać dalej tajemnicę. Napis z drzwi głosił, by czytać "na brodzie". Gąsowscy i Adaś długo główkowali, co to może oznaczać. W końcu odkryli, iż w domu posiadają obraz z brodą. Broda ta dawała kolejne informacje: "Znajdziesz w domu tego, co powróci wkrótce z Egiptu i nigdy nie jadł na uczcie z płaskiego talerza". Wywnioskowano, że chodzi o gniazdo bocianie, więc cała ekipa wybiegła na dwór, by odszukać wzrokiem bocianie gniazdo. Gniazdo to bocian wybudował sobie na słupie, który posiadał dziurę, ta była skrytką, a w niej schowane były skarby - rubiny. I na tym kończy się powieść "Szatan z siódmej klasy LUB TAKIE:Adam Cisowski, uczeń siódmej klasy gimnazjum słynął w całej szkole ze swych zdolności. Potrafił odszyfrować system odpytywania profesora Gąsowskiego. Wszyscy w szkole uważali, że nie ma dla niego rzeczy niemożliwych. Pewnego dnia do chłopca zwrócił się profesor. Poprosił, aby Adam sprawdził dom jego brata, w którym zaczęły dziać się tajemnicze rzeczy. Adam wyjechał do maleńkiego, chylącego się ku upadkowi mająteczku państwa Gąsowskich. Dziwne rzeczy zaczęły się dziać przed pół rokiem. Zjawił się tajemniczy Francuz. Następnie przyjechali pośrednicy, którzy chcieli kupić ten dom za wysoką cenę. Wtedy włamano się do dworku kradnąc drzwi. Pewnej nocy chłopiec zauważył człowieka obserwującego dom. Skradał się do niego, lecz tamten go uderzył. Adam rozmyślał nad całą sprawą. Przeszukał papiery na strychu. W pewnej chwili do domu zawitał mężczyzna podający się za wędrownego malarza. Szczególnie interesował się drzwiami. Po krótkim pobycie uciekł kradnąc pamiętnik księdza Koszyczka. Chłopiec śledził go. W pobliżu starego domu Adam został pojmany. Był przetrzymywany w piwnicy razem z Francuzem. Uwolnili ich harcerze z pobliskiego obozu. Znaleziono drzwi skradzione z domu. Chłopiec odczytał napis. W czasie powrotu Adam wiedział, że jest śledzony. Dochodząc do pewnego miejsca z panem Gąsowskim zaczęli kopać. Wykopali tajemniczy pakunek. W pewnej chwili zza krzaków wyskoczył mężczyzna z rewolwerem i skradł pakunek. Tylko chłopiec śmiał się z całego wydarzenia. Okazało się, że Adam wyreżyserował całą scenę. Odpowiedź kryła się w galerii obrazów. Wydobyto pakunek z pnia drzewa w którym były cenne diamenty i rubiny. Chłopiec wręczył kamienie pani z siódmej klasy – streszczenieAutorem książki pt. "Szatan z siódmej klasy" jest Kornel Makuszyński. Główną postacią książki jest Adam Cisowski. Ma siedemnaście lat i uczęszcza do siódmej klasy warszawskiego gimnazjum. Adama poznajemy podczas lekcji historii prowadzonej przez profesora Gąsowskiego, pod koniec roku szkolnego. Uczniowie wywoływani tego dnia do odpowiedzi są nieprzygotowani. Dotychczas każdy uczeń wywołany do odpowiedzi odpowiadał bardzo dobrze. Profesor jest bardzo zdziwiony i nie może tego przyjmuje winę za nieprzygotowanie uczniów na siebie. Twierdzi, że zna system, według którego profesor odpytuje uczniów. Przyznaje się, że dawno rozszyfrował jego metodę i ogłosił ją w klasie. Dzięki temu każdy uczeń wiedział, kiedy będzie pytany. W tym dniu profesor pomylił się i wybrał nie tych uczniów, których powinien. Profesor postanawia udowodnić Adamowi, że jego odkrycie było przypadkowe i zaproponuje mu zakład. Adam ma przewidzieć, kogo profesor zapyta na następnej lekcji. I tym razem udaje mu się przechytrzyć profesora. Adam rozwiązuje zagadkę kradzieży wiecznego pióra. Domyśla się, że pióro zabrał jego szkolny kolega Burski, gdyż zauważa poprawę charakteru pisma kolegi z ławki. Detektywistyczny talent Adama potwierdza też historia z chłopcem, który prowadził spółdzielnię uczniowską. Gdy wykonano bilans spółdzielni, okazało się, że brakuje dużej sumy pieniędzy. Rachunki i księgi sprawdzało wiele osób. Nikt nie znalazł błędu. Zwrócono się o pomoc do Adasia. Udaje mu się znaleźć błąd, którego nikt wcześniej nie dostrzegł. Profesor Gąsowski widząc niezwykłe zdolności swojego ucznia postanawia poprosić go o pomoc w rozwikłaniu zagadki gnębiącej jego brata. W starym domu matematyka, Iwa Gąsowskiego, pojawił się dziwny Francuz. Chciał on kupić posiadłość. Brat profesora nie zgodził się na sprzedaż. Od tego czasu rodzinę Gąsowskich okradziono już dwa razy. Za każdym razem kradziono drzwi. W związku z tym profesor prosi Adasia, aby pojechał razem z nim do Bejgoły. Na początku chłopiec ma wątpliwości, ale po poznaniu bratanicy profesora, Wandy, rozwiewają się przyjeździe do Bejgoły Adam poznaje rodzinę profesora Gąsowskiego i od razy zabiera się do obejrzenia domu i okolicy. Rozpytuje domowników o okolice, sąsiadów i ostatnie spaceru po parku Wanda i Adam zauważają skradający się cień. Jakiś człowiek obserwuje dom z ukrycia. Adam postanawia go schwytać. Zostaje jednak ogłuszony. Gdy tylko poczuł się lepiej Adam postanawia poznać historię domu. W tym celu organizuje wyprawę na strych. Na strychu, w kufrze znajdują stare księgi. Jedną z nich jest pamiętnik księdza Jana Koszyczka. Opisana w nim jest historia francuskiego oficera armii napoleońskiej i jego dnia w domu Gąsowskich zjawia się podejrzany malarz. Nie zna się na sztuce i interesują go tylko drzwi. Grozi Adasiowi i kradnie pamiętnik postanawia udawać, że wyjeżdża z Bejgoły. Chce rozejrzeć się po okolicy. Przypadkiem trafia do domu pani Niemczewskiej. Jej córkę poproszono o przetłumaczenie listy pisanego starą francuszczyzną. Adam wykonuje za nią tłumaczenie. Okazuje się, że autorem listu jest ten sam francuski oficer. Treść listu jest bardzo która przyszła po list jest podejrzany malarz. Adaś śledzi go i trafia do jego kryjówki. Okazuje się, że malarz ma wspólników. Adaś zostaje przez nich schwytany i zamknięty w piwnicy. Tam poznaje francuza, który chciał kupić dom w nocy jest ulewa i woda zalewa piwnicę. Adasiowi udaje się wezwać na pomoc obozujących nad jeziorem harcerzy. Okazuje się, że są to jego szkolni koledzy. Zanoszą chorego Francuza do księdza. Ksiądz opowiada im o tym, że kiedyś do kościoła przyniesiono rannego na drzwiach. Drzwi te wyjęto z małego domku w Bejgole. Wykorzystano je potem jako w szkółce. Adam znajduje na drzwiach ukryty z kolegami i profesorem Adam przygotowuje zasadzkę na bandytów. Udają, że odnaleźli skarb. Bandyci zabierają im skrzynię i uciekają. W tym czasie Adaś wyjaśnia zebranym rozwiązanie zagadki i znajduje skarb francuskiego Cisowski, uczeń warszawskiego gimnazjum, słynie z detektywistycznych umiejętności i niezwykłych zdolności do logicznego myślenia i rozwiązywania zagadek. Przekonawszy się o tym „na własnej skórze” (Adaś odkrył jego system wywoływania uczniów do odpowiedzi), profesor historii Gąsowski, zaprasza wychowanka do majątku swego brata, do Bejgoły, gdzie mają miejsce niezwykłe wypadki. W wyniku „śledztwa” Adasia w okolicy dworku zostaje odnaleziony skarb, w ręce policji zostaje oddana szajka złodziei, a główny i tytułowy bohater przeżywa pierwszą w życiu to barwna, ciekawa i pełna humoru powieść dla młodzieży. Główny bohater, Adaś, to niezwykle sympatyczna postać. Jego przygody wciągają czytelnika, który podziwia umiejętności logicznego myślenia, ale zarazem z niecierpliwością oczekuje na rozwój wypadków, by dowiedzieć się, czy skarb rzeczywiście istnieje i kto go pierwszym rozdziale zapoznajemy się z postacią Pana Gąsowskiego. Był nauczycielem historii w klasach VII. Pasjonował się Cezarem i Napoleonem, natomiast nie cierpiał Hannibala. Uczniowie lubili go za jego uczciwość mądrość i jego marzycielskie roztargnienie. W ulubionej klasie historyka uczył się wyjątkowy uczeń. Adam Cisowski, bo tak miał na imię. wykazywał się niebywałą zaradnością, inteligencją i sprytem jak na swój wiek. Chłopak był mistrzem rozwiązywania zagadek i łamigłówek. Odkrył w jakim systemie profesor odpytuje podczas zajęć. Jak sam mówił wszystko to czynił by przygotować się do bycia detektywem. Gdy nadszedł czas wakacji, Adam razem z rodzicami szykował się do wyjazdu nad morze. Lecz nieoczekiwanie w domu zjawił się pan Gąsowski. Poprosił rodziców Adasie by ci pozwolili mu wyjechać razem z nim do jego rodzinnego majątku we wsi Bejgoła , by rozwiązać tam tajemniczą zagadkę. Państwo Cisowscy zgodzili się i Adaś udał się z profesorem do jego mieszkania w mieście. Gdy przybyli do domu pana Gąsowskiego drzwi otworzyła im bratanica profesora Wanda Gąsowska. Już od pierwszego spojrzenia zauroczyła Adasia. Usiedli wszyscy przy jednym stole i profesor zaczął opowiadać o co dokładnie mu chodzi i jaką ma prośbę do swojego ucznia. Zaczęło się od tego, że jakiś Francuz chciał obejrzeć dwór, ale interesowały go tylko drzwi Później, otrzymali propozycję sprzedania dworu za dużą sumę pieniędzy, jednak nie skorzystali z tej oferty. Po paru dniach zginęły dwie pary drzwi Znaleziono je potem w parku lecz były odarte z farby. Adaś, zaciekawiony tymi niezwykłymi okolicznościami, był już całkowicie pewien, że nie pojedzie nad morze i udał się wraz z profesorem i jego bratanicą do Bajłogi. Po dotarciu na miejsce Adam poznał rodzinę profesora , Iwo Gąsowskiego, który był zwariowanym matematykiem i jego żonę Ewę Gąsowską. Późnym popołudniem razem z Wandą zwiedził stary , zaniedbany dwór. W środku zauważył jakąś postać. Chciał się do niej zbliżyć i porozmawiać, ale niespodziewanie ktoś uderzył go w głowę. Chłopak pada nieprzytomny na ziemię. Po chwili Wanda znajduje Adama i przenosi go do domu. Leżąc parę dni w łóżku rozmyślał , o tych dziwnych zajściach i doszedł do wniosku że rozwiązania trzeba szukać w przeszłości. Postanowił porozmawiać z domownikami i przeszukać strych. Tam znalazł pamiętnik księdza, w którym było spisywane wszystko co działo się na dworze. Gdy to przeczytał trafił na pewien ślad. Dowiedział się, że na dworze przebywali swego czasu dwaj żołnierze cesarscy. Jeden z nich miał odmrożone nogi. Pan Gąsowski przyjął ich do siebie i umieścił w domku ogrodowym, po tu jest kawałek bojuż więcej nie mogę Witaj, To moze pomoc: [LINK]:) wera101 odpowiedział(a) o 09:11 W googlach sobie wpisz streszczenie szatan z 7 klasy Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

Mamy nadzieję, że dostaniecie same pozytywne oceny! Zachęcamy do zapoznania się z różnymi quizami z lektur dla klas 4, 5 i 6 znajdującymi się na edukacyjnej platformie eduzabawy.com. Quiz / zadanie z Legendy o Lechu, Czechu i Rusie dla uczniów klas 4, 5, 6 szkoły podstawowej. Test podsumowujący z odpowiedziami i raportem PDF.

Przedstawiona treść zadania jest tylko fragmentem (cytatem) całej treści zamieszczonej w podręczniku lub zbiorze zadań. Aby w pełni można było skorzystać z analizy rozwiązania zadania, należy znać pełną treść zadania. Zachęcamy do kupna danego podręcznika lub zbioru zadań z zadania:Wskazówka: W obu przypadkach uczeń musi posłużyć się tym samym wzorem na wartość pracy oraz tę samą metodą pomiaru. Jedyna różnica będzie w określeniu kierunku przesuwania plecaka. Ważne aby w obu przypadkach ruch plecaka był ruchem jednostajnym prostoliniowym. Wtedy wykonana prac będzie minimalna Postępowanie w przypadku wyznaczania pracy minimalnej przy podnoszeniu plecaka, mamy dwie metody postępowania. Rysunek poglądowy Musimy zmierzyć siłomierzem wartość ciężaru plecaka. Siła ciężkości w trakcie jednostajnego podnoszenia plecaka w górę równa jest sile jaką działamy. Taśmą mierniczą mierzymy odległość na którą podnieśliśmy plecak, czyli wysokość biurka. Druga metoda dla tego przypadku, to ważymy plecak. Otrzymaną masę mnożymy przez wartość przyspieszenia grawitacyjnego. W ten sposób wyznaczyliśmy ciężar plecaka. Ciężar plecaka podobnie jak poprzednio jest równy wartości sile, z którą podnosimy plecak. Obliczenia jakie musimy wykonać dla obu metod Widzimy, że wartość wykonanej pracy przy podnoszeniu plecaka na biurko odpowiada wartości zmiany energii potencjalnej plecaka. Wyznaczając wartość pracy przy przesuwaniu plecaka po podłodze musimy zmierzyć wartość siły jaką działamy na plecak podczas jego przesuwania ruchem jednostajnym. Wartość tej siły odpowiada wartości siły tarcia. Mierzymy również taśma mierniczą wartość długości drogi po której przesuwany był plecak. Obliczenia jakie musimy wykonać są zbliżone do poprzednich, co zapiszemy W=Fs⋅s Polityka PrywatnościInformacja:Drogi Internauto! Aby móc dostarczać Ci coraz lepsze materiały redakcyjne i usługi, potrzebujemy Twojej zgody na dopasowanie treści marketingowych do Twojego zachowania. Dzięki tej zgodzie możemy utrzymywać nasze cookies w celach funkcjonalnych, aby ułatwić użytkownikom korzystanie z witryny oraz w celu tworzenia anonimowych statystyk serwisu. Potrzebujemy Twojej zgody na ich używanie oraz zapisanie w pamięci udzielić nam zgody na profilowanie, cookies i remarketing musisz mieć ukończone 16 lat. Brak zgody nie ograniczy w żaden sposób treści naszego serwisu. Udzieloną nam zgodę w każdej chwili możesz wycofać w Polityce dbamy o Twoją prywatność. Nie zwiększamy zakresu naszych ZGODYZGODA

Niektóre lekcje uczniowie odbędą ostatni raz w siódmej klasie. Chodzi o zajęcia z muzyki i plastyki. Oceny z tych przedmiotów zostaną zapisane nie tylko na świadectwie z klasy 7. ale także w 8, kiedy średnia ocen ma znaczenie przy rekrutacji do szkoły średniej. Warto więc nie bagatelizować przedmiotów artystycznych.

Kandydaci do szkół średnich w czterech województwach już we wtorek poznali wyniki rekrutacji. W środę 20 lipca listę przyjętych uczniów opublikują licea, technika i szkoły zawodowe na Mazowszu, w tym w Warszawie. Do piątku swój los poznają ósmoklasiści z całego kraju. Co powinni teraz zrobić zakwalifikowani kandydaci oraz ci, dla których zabrakło miejsca w wybranych szkołach?W tym tygodniu szkoły ponadpodstawowe w całej Polsce są zobowiązane do opublikowania list zakwalifikowanych i niezakwalifikowanych kandydatów. Placówki z województw: kujawsko-pomorskiego, łódzkiego, małopolskiego oraz zachodniopomorskiego musiały udostępnić wyniki rekrutacji już 19 lipca. Szkoły w woj. mazowieckim, opolskim, śląskim, warmińsko-mazurskim i wielkopolskim powinny podać listy do wiadomości publicznej 20 lipca (np. w Warszawie o godz. 14). Te z woj. dolnośląskiego, lubuskiego, podlaskiego, pomorskiego i świętokrzyskiego mają na to czas do 21 lipca. Najdłużej - do 22 lipca - na wyniki rekrutacji poczekają uczniowie z woj. lubelskiego oraz podkarpackiego. Szczegółowy harmonogram i godziny można znaleźć na stronach odpowiednich kuratoriów. Potwierdzenie woli i rekrutacja uzupełniającaZakwalifikowani kandydaci, w zależności od województwa, mają wyznaczony termin, do którego muszą potwierdzić wolę przyjęcia do tej właśnie placówki. Należy złożyć w sekretariacie szkoły, do której zostali przyjęci, wymagane dokumenty: oryginał świadectwa ukończenia szkoły podstawowej oraz zaświadczenie o szczegółowych wynikach egzaminu ósmoklasisty (poszczególne szkoły mogą też wymagać innych dokumentów). W Warszawie ten termin to 27 lipca do godz. 15. Uczniowie przyjęci do szkół zawodowych i techników powinni dostarczyć również zaświadczenie lekarskie o braku przeciwwskazań zdrowotnych do podjęcia praktycznej nauki egzaminu musi podejść każdy uczeń klasy ósmej szkoły podstawowej TVN24W dniu ogłoszenia wyników rusza także rekrutacja uzupełniająca - terminy mogą się różnić w zależności do województwa. I tak np. w Warszawie wnioski można składać od 1 do 3 sierpnia do godz. 15:00. Kandydaci składają je bezpośrednio, w wybranej przez siebie szkole dysponującej wolnymi miejscami lub elektronicznie (określa to sama szkoła). Możliwe jest też odwołanie od decyzji dyrektora o nieprzyjęciu do szkoły. Wniosek należy złożyć w ciągu trzech dni od momentu ogłoszenia wyników. Podanie musi zostać rozpatrzone w trakcie następnych trzech dużo chętnychRekrutacja do szkół ponadpodstawowych w 2022 roku jest szczególna - przystąpiło do niej bowiem półtora rocznika. To skutek reformy z 2014 roku, gdy do szkoły poszły siedmiolatki urodzone w 2007 roku i sześciolatki z pierwszej połowy 2008 roku. Teraz nastolatki z tych dwóch roczników jednocześnie wybierają szkołę średnią. Dlatego chętnych na jedno miejsce w liceach i technikach, zwłaszcza tych najlepszych, jest kilku. Wiele szkół powiększa albo nawet tworzy nowe klasy, ale dyrektorzy podkreślają, że miejsca dla części kandydatów i tak po prostu egzamin ósmoklasisty został przeprowadzony w dniach 24-26 maja. Przystąpiła do niego rekordowa liczba uczniów - 510 tysięcy, w tym ponad 7 tysięcy uczniów z Ukrainy. Wyniki zostały opublikowane 1 lipca. Największe trudności uczniom sprawiły matematyka oraz język niemiecki. Wcześniej, do 20 czerwca, kandydaci musieli złożyć wniosek o przyjęcie do szkoły kuratoria oświatyŹródło zdjęcia głównego: TVN24

on8aqEs.

mdyxvq58sl.pages.dev/1

mdyxvq58sl.pages.dev/93

mdyxvq58sl.pages.dev/43

mdyxvq58sl.pages.dev/87

mdyxvq58sl.pages.dev/67

mdyxvq58sl.pages.dev/2

mdyxvq58sl.pages.dev/68

mdyxvq58sl.pages.dev/56

jeden z uczniów klasy 7 postanowił sprawdzić